تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
حدود 1400 سال پیش، زمانى که اروپاى غربى در قرون تاریک تحلیل مىرفت،صحراهاى عربستان به یک امپراتورى درخور توجه هستى بخشید. جنگجویان عرب،که دین تازهاى به نام اسلام محرکشان بود، در ظرف یک دهه آنچه را اکنون سوریه،فلسطین، مصر و بیشتر عراق است فتح کردند. آنها در ظرف کمى بیش از یک قرنامپراتورىاى را بنا نهادند که بخشهاى عمدهاى از سه قاره - آفریقا، آسیا و اروپا - رادربر مىگرفت و جانشین تمدنهاى قدیمىتر بیزانس در غرب و ایران ساسانى درشرق شد. امپراتورىاى که این جنگجویان راه خدا ایجاد کردند در اوج خود بزرگتر از امپراتورىروم بود و از اسپانیا و پرتغال در غرب تا مرزهاى هندوستان و چین در شرق امتدادداشت. امپراتورى اسلامى، در جریان این گسترشیابى، دین و زبان خود را براىمردمانى با پیشینههاى قومى، دینى و زبانى مختلف به ارمغان آورد. نه امپراتورىهاىروم، بریتانیا، یا روسیه چنین جمعیت گوناگونى را به خود جذب کردند و نه هیچامپراتورى دیگرى پیش یا پس از آن. به گفته پژوهشگر آلبرت هورانى، امپراتورىاسلامى از وحدتى برخوردار بود که مرزهاى زمانى و مکانى را درنوردید؛ زبان عربىتوانست راه به دیوان بگشاید و در سرتاسر دنیا نفوذ کند؛ مجموعه دانشى که سلسلهاىاز آموزگاران بلندآوازه آن را طى قرنها انتقال دادند، جامعهاى اخلاقى را محفوظ نگهداشت، حتى زمانى که فرمانروایان تغییر کردند؛ مکانهاى زیارتى، مکه و بیتالمقدس، قطبهاى ماندگار دنیاى انسانى بودند، هر چند قدرت از شهرى به شهردیگر نقل مکان مىکرد.
نشر ققنوس
