تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
زبانهای ایرانی نو در ایران و افغانستان متمركزند. نمایندگانی از این زبان‌ها را در عرازز، سوریه تركیه، اتحاد شوروی (قفقاز، آسیای مركزی، پامیر) تركستان چین، شبه قاره هند و در كرانه‌های عرب‌نشین خلیج‌فارس، هم می‌توان یافت. بدین ترتیب زبانهای ایرانی نو، از نظر جغرافیایی ناحیه‌ای تقریباً به همان اندازه گسترة زبانهای هندو آریایی را دربر می‌گیرند، هر چند از نظر شمار گویش‌وران مشابهتی در میان نیست و زبانهای ایرانی نو تقریباً 55 میلیون گویش‌ور دارند. به لحاظ تاریخی، ایرانی نو، مانند هر اصطلاحی كه برای تعریف یك دوره زبانی به‌كار می‌رود، از منظر جامعه‌شناسی زبان با تأكید بر زبان یا زبانهای غالب تعیین می‌شود. در مورد ایرانی نو، فروپاشی شاهنشاهی ساسانی در سده هفتم میلادی و سده‌های بعدی اسلامی شدن نواحی ایرانی زبان، زمینة پیدایی فارسی نو را به عنوان زبان جدید غالب از لحاظ فرهنگی از میان مجموعه پیچیده‌ای از چند زبان فراهم آورد.جلد دوم راهنمای زبانهای ایرانی از مجلدی به همین نام است كه جلد اول آن به بررسی زبانهای ایرانی باستان و ایرانی میانه پرداخته بود.
نشر ققنوس
