تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
در یک روز خوش پاییزی حول و حوش سال 345 قبل از میلاد، فیلیپ، پادشاه مقدونیه، پسرش اسکندر را به ملاقات یک تاجر اسب اهل حومه تسالی برد. مقدونی‌ها، عاشق اسب بودند و اهالی تسالی به دلیل نزدیکی به دریای اژه، هم به اسب‌های یونانی و هم به اسب‌های خارج از مرزهای یونان دسترسی داشتند. در بین اسب‌های فروشی، یکی بوکفالوس نام داشت که به معنای «گاو سر» بود. روی سر این اسب نشانی بزرگ بود و سرش بیش از آن‌که شبیه اسب باشد، شکلِ سر گاو بود. تاجر اسب او را برای فروش گذاشته بود، اما به پادشاه فیلیپ هشدار داد که این اسب خیلی سخت رام می‌شود. اسب دوازده سالش بود و به دلیل روح وحشی و قوی‌اش هرگز به طور کامل رام نشده بود. البته کلمات هشدارآمیز نمی‌توانست مقدونی‌ها را دلسرد کند، چون آن‌ها عاشق چالش بودند. بهترین سوارکاران پادشاه فیلیپ یکی پس از دیگری جلو آمدند و سعی کردند بوکفالوس را رام کنند. یکی‌یکی پایین می‌افتادند، و یا اصلاً نمی‌توانستند سوار اسب شوند . بعد صدای فریادی آمد: «چه اسبی را دارید از دست می‌دهید ! دلیلش این است که برای رام کردن او خیلی ناتوان و کم‌تجربه هستید .» او اسکندر بود. بعضی از آدم‌ها به دنیا می‌آیند که پیروز شوند، در حالی که بعضی‌ها زاده می‌شوند که الهام‌بخش باشند یا برانگیزانند ؛ اسکندر هر سه ویژگی را داشت.
نشر ققنوس
