تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
مجموعه شعر «گزاره ها» شامل 66 شعر است که در قالب 64 غزل و 2 قصیده سروده شده اند. اولین غزل این دفتر که به زنده یاد عمران صلاحی تقدیم شده است با این بیت شروع می‌شود: «آهی بلند شد ز نهاد گزارهها بیچاره می شدند از این داغ چارهها» مضامین اشعار مجموعه متنوع هستند. خود شاعر تنوع مضامین را اینگونه بیان کرده است: «حال و هوای این مجموعه مخلوطی از عاشقانه، اجتماعی، عاشورایی و مذهبی است و درباره همه چیز سخن گفته‌ام.» اشعار آیینی در این دفتر جلوهای خاص دارند و شاعر چندین شعر خوب با این مضامین سروده است. به عنوان مثال غزلی برای حضرت علی(ع) با این مطلع دارد: «دارم به دل انبوه ماتم‌های عالم را یک آسمان سنگینی غم‌های عالم را» در پایان کتاب دو قصیده یکی با موضوع مدح و ثنای پیامبر اکرم(ص) و دیگری با موضوع عشق به وطن و خاک ایران آمده است و می‌توان گفت در هر دو حق مطلب ادا شده و فخامت و استواری کلام متناسب با موضوع سروده ها است. محمد رضا طهماسبی در مجموعه شعر «گزارهها» شاعری جستوجوگر و پرتلاش نشان می‌دهد. این جستوجو و تلاش برای رسیدن به فرم و شیوهای مطلوب در خلق کردن و سرودن است. وقتی این مجموعه را مرور می‌کنیم هر چه از ابتدای کتاب جلوتر می‌رویم شعرها محکم‌تر و زبان استوارتر می‌شود. در شعرهای نخست کتاب که احتمالاً بر اساس تاریخ سرایش ترتیب یافته در موارد معدودی آشفتگی و پریشانی زبان به چشم می‌آید اما رفته رفته این نقص برطرف شده و با زبانی یکدست و فصیح مواجه می‌شویم. محمد رضا طهماسبی در این کتاب شاعری جسور و اهل ریسک است که در کشف و ارائه مضامین تازه بی‌باک است و از احتمال پذیرفته نشدن آنها ترسی به دل راه نمی‌دهد. حاصل این جسارت و نترسی چشم‌انداز وسیع و زیبایی از مضامین بکر و تازه است که اگرچه در مواردی اندک جا نیفتاده‌اند اما در مقابل وقتی مخاطب حاصل نهایی کار را می‌بیند و از مواردی فراوانی که مضامین تازه به خوبی جا افتاده‌اند لذت می‌برد، می‌پذیرد که این ریسک‌های شاعر ارزشش را داشته است: «گر این غزل یک بهانه‌ست تا سر گذاری به زانوش باید که ننشینی از پا، باید که از سر بخوانی پروا مکن ای پرنده! پر وا کن و نغمه سر کن گیرم پرت را بگیرند، باید که پرپر بخوانی»
نشر سوره مهر
