در ستایش عقل

نظرات دیگر کاربران

بریده های دیگر کاربران

• 

  • سید مجتبی پژمان
  • 0

  افلاطون عقل را ارابه رانی تصویر میکند که مهار اسبان بالدار امیال غالباً متضاد و سرکش را در اختیار دارد. وقتی اوضاع بر وفق مراد است ارابه ران اسبها را با سرپنجه تدبیر خود هدایت میکند. وقتی اوضاع به هم میریزد عواطف افسارگسیخته میشوند و معلوم نیست که ما را به کجا میکشند و وقتی غبارها فرو نشست ارابه ران خاک آلوده را به حال خود رها میکنند تا عذری برای کرده خود بتراشد.

• 

  • سید مجتبی پژمان
  • 0

  برخی گزاره ها از شک مصون اند. این گزاره ها گویی به سان لولاهایی هستند که شکهای ما به دور آنها میچرخند. از نظر ویتگنشتاین لولاهای باور ما نه معقول اند و نه نامعقول، نه به آنها کسی باور می آورد و نه باور به آنها را ترک میکند آنها صرفاً هستند، «مثل حیاتمان».

• 

  • سید مجتبی پژمان
  • 0

  در برداشت افلاطونی رواقی از روانشناسی انسان، عقل بزرگسال است و احساس کودک . بزرگسال باید کودک را با سخت گیری تربیت کند (افلاطون) و یا بچه لوس و ننر را به کلی از خانه بیرون کند (رواقیان).