تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
انتشارات حتمی منتشر کرد:
تغذیه مطلوب پایه و اساس عملکرد فیزیکی را تشکیل می‌دهد. منابع غذایی عناصر ضروری و اجزای سازنده را برای سنتز بافت جدید، حفظ توده بدون چربی، بهینه‌سازی ساختار اسکلتی، ترمیم سلول‌ها، حداکثر رساندن استفاده از اکسیژن، حفظ تعادل مطلوب مایعات و الکترولیت‌ها و تنظیم کلیه فرآیندهای متابولیک فراهم می‌کند. مواد مغذی سوخت‌وساز موردنیاز برای کار بیولوژیکی و برای استخراج و انتقال انرژی بالقوه در غذا به انرژی جنبشی را فراهم می‌کنند. بنابراین، جای تعجب نیست که از زمان بازی‌های المپیک باستان تا به امروز، تقریباً هر نوع رژیم غذایی قابل تصوری برای افزایش عملکرد ورزشی مورد استفاده قرار گرفته است. نوشته‌های اولین بازی‌های المپیک در 776 قبل از میلاد تا عصر رایانه امروزی، نمای اجمالی از آنچه ورزشکاران مصرف می‌کنند را ارائه می‌دهد. شاعران، فیلسوفان، نویسندگان و پزشکان یونان و روم باستان از استراتژی‌های مختلفی که ورزشکاران برای آماده سازی مسابقات انجام داده‌اند، سخن می‌گویند. آنها گوشت‌های حیوانات مختلف (گاو، بز، گوزن)، پنیرهای مرطوب و گندم؛ انجیرهای خشک شده؛ و “معجون” ویژه و مشروب مصرف می‌کردند. در المپیک برلین 1936 ارزیابی اولیه غذای مصرفی ورزشکاران ارائه گردید. غذای مصرفی اغلب ورزشکاران المپیکی که در برلین شرکت داشتند بر گوشت تمرکز داشت. ورزشکاران به طور منظم در هر وعده غذایی دو استیک، گاهی مرغ، و به طور متوسط روزانه نیم کیلوگرم گوشت می‌خوردند. وعده‌های غذایی قبل از رویداد به طور منظم شامل یک تا سه استیک و تخم مرغ بود و از “آب گوشت” به عنوان مکمل استفاده می‌کردند. سایر ورزشکاران بر اهمیت کربوهیدرات تأکید داشتند و ورزشکاران المپیکی از انگلستان، فنلاند و هلند مرتباً فرنی مصرف می‌کردند. آمریکایی‌ها گندم یا ذرت خرد شده را با شیر می‌خوردند و شیلیایی‌ها و ایتالیایی‌ها ماکارونی و اعضای تیم ژاپن روزانه یک پوند برنج مصرف می‌کردند. در طول بازی‌های المپیک 2004 آتن، با حضور حدود 12000 ورزشکار از 197 کشور جهان، در برخی از کشورها رژیم‌های غذایی خاصی مصرف کردند، در حالی که ورزشکاران کشورهای کمتر صنعتی غذاها را آزادانه انتخاب می‌کردند و با غذاهای را با هم ترکیب می‌نمودند. احتمالاً اکثر ورزشکاران از مکمل‌های غذایی از جمله ویتامین‌ها و مواد معدنی استفاده می‌کردند. به احتمال زیاد درصد کوچک‌تری از ورزشکاران از مواد محرک، مواد مخدر، عوامل آنابولیک، دیورتیک‌ها، پپتیدها، هورمون‌های گلیکوپروتئین و آنالوگ‌ها، الکل، ماری جوانا، بی حسی موضعی، کورتیکواستروئیدها، مسدود کننده‌های β، آگونیست‌های β2 و دوپینگ خون استفاده می‌کردند که همه آنها از نظر کمیته بین المللی المپیک جزء مواد ممنوعه بودند. در مبارزه علیه مصرف غیرقانونی مواد نیروزا در بازی‌های المپیک 2008 پکن تقریباً 4500 آزمایش دوپینگ انجام شد. در مقایسه با 2800 تست انجام شده در بازی‌های 2000 سیدنی و 3700 تست در بازی‌های آتن 2004 این افزایش قابل توجه بود. برای بازی‌های 2012 لندن، کمیته سازماندهی لندن تقریباً 5000 آزمایش را تحت نظارت کمیته بین المللی المپیک انجام داد (10% بیشتر از آزمایشهایی که در پکن در سال 2008 انجام شد، که 20 نمونه از آنها مثبت بود). 1200 آزمایش دیگر بر روی ورزشکاران پارالمپیک 2012 لندن انجام شد و کیمته ضد دوپینگ انگلستان نیز در فرآیند آزمایش نقش داشت.
فروشگاه اینترنتی 30بوک
