تن‌ها

صورت فرهاد را وسط جمعیت می بینم اما نمی فهمم دارد می خندد یا محو بازی بی کلام من شده.جاییکه باید مینشینم. چشم ها را می بندم تا تحمل نگاه ها راحت تر شود. اگر عمو جواد می رفت بازیگر می شد و زیر نگاه آدم ها راه می رفت و حرف می زد و می خندید و اشک می ریخت برای یک عده تماشاچی شاید هیچ وقت احساس تنهایی نمی کرد. این تنها فکری است که الان آمده توی سرم. عمو جواد برای فرار از تنهایی هیچ کس را پیدا نکرد و درد کشید و کشت خودش را.توی ذهنم کفنی که پژمان تن من کرده میکنم تن عمو جواد.پژمان راست میگفت این جا اصلا شبیه قبر نیست.

• جزئیات کالا
• اطلاعات بیشتر

• • نوع کالا
  • دسته بندی
  • موضوع اصلی
  • موضوع فرعی
  • نویسنده
  • نشر
  • شابک

  • کتاب
  • کتاب عمومی
  • ادبیات
  • رمان ایرانی
  • مهدی شریفی
  • نشر چشمه
  • 9789643629144
• • زبان کتاب
  • قطع کتاب
  • جلد کتاب
  • تعداد صفحه
  • وزن
  • نوبت چاپ
  • سال انتشار

  • فارسی
  • رقعی
  • شومیز
  • 156 صفحه
  • 200 گرم
  • 1
  • 1390