تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
می‌دانم که هربار تن‌ات را به آب‌های خروشان من انداخته‌یی در میانِ تاریک‌و‌روشنِ امروز و فردا چنان پیچ‌و‌تاب خورده‌یی که غوطه‌خوردنِ در اشک انحنای ناگزیرِ این راه شده است من هم کم سنگ و سخره نداشته‌ام برای کبود کردن بهترین لحظه‌های روشن‌ات اما چه کار می‌شود کرد؟ من رودخانه‌ام و افتاده‌ام به سراشیبِ روزهای پُر دست‌انداز اما تو هم کم نداری از قزل‌آلاهای رنگین‌کمان که خیزاب‌های سرد و تند شکوه سرنوشت‌شان است. - از متن کتاب -
نشر چشمه
