تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
این روزها به پیشگویی درست ویرجینیا وولف زیاد فکر میکنم. حالا تقریبا بسیاری از ما زنان اتافی از آن خود داریم و اندکی کمتر از پانصدر پوند در سال. حالا گیرم چند ریال کمتر یا بیشتر. حالا در اتاق بسیار کوچکی از آن خود نشسته ام. روزی آفتابی و معمولی‌ست مثل همه روزهای آفتابی و معمولی. ساعت سه بعد از ظهر است و مثل همه ساعت های سه عصر پر از سکوت و تردید و پایان و آغاز. نشسته ام رو به روی مانیتور. زیاد به ذهن بازیگوش فرصت نمیدهم احساسات نگاری کند. مقدمه حای این حرف ها نیست، میدانم. باید خودم را جمع و جور کنم. یادداشت هایم را ردیف کنم رو به رویم و و زود بروم سر اصل مطلب؛ اصل کتاب. کتاب درباره زوبا پیرزاد است و آثارش. نه جمله درستی نیست. این را به محض نوشتن می فهمم. اما پاکش نمی کنم. میگذارم باشد تا شما که می خوانید، شاهد کلنجار رفتن منتقد با جمله های خودش باشید. منتقد همانقدر با جمله های خودش ور می رود که با جمله های اثری که نقدر می کند. لحنم اینجا کمی شبیه حزن انگیزی لحن منقد فرانسوی محبوبم سنت بو شد وقتی که سرنوشت غمناک منتقد را در دو استعاره ناب خلاصه می کند: بهودی سرگردان و کولی دوره گرد.
نشر نیلوفر
