تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
تابستان در بادن بادن که بین سالهای 1977 و 1980 نوشته شده، شاهکاری گم شده و یکی از دستاوردهای مهم ادبیات روس در نیمه دوم قرن بیستم است که نویسنده اش، لئونید تسیپکین (1982-1926) در طول زندگی خود حتی یک برگ از آثارش را چاپ شده ندید. این کتاب رمانی پیچیده و اصیل است که سبک و نثر دوست داشتنی و جدی ژوزه ساراماگو و تامس برنارد را به خاطر می آورد. تابستان در بادن بادن قصه گوی دوگانه دارد. فئودر داستایفسکی تازه ازدواج کرده، رمان نویس بزرگ و زن جوانش، آنا گریگوریونا، در راه آلمان هستند، سفری به خارج از کشور که چهار سال طول می کشد. نه داستایفسکی این کتاب مثل کتاب ارباب پترزبورگ جی.ام.کوئتزی، یک داستایفسکی خیالی است و نه این کتاب رمانی مستند. هرچند نویسنده اش وسواس «درست» نویسی دارد. همه چیز ساختگی است و هیچ چیز ساختگی نیست. علاقه بی پروا داستایفسکی به بازی، به زنش و به استعداد نویسندگی اش، مطابقت دارد با عشق به بخشایشگری و آن هم با عشق تسیپکین مرید ادبیات به داستایفسکی هم قافیه است. سوزان زونتاگ در مقدمه درخشانش بر این کتاب، درباره رمان و معجزه نجات یافتن آن توضیح داده است. «اگر می خواهید مزه ی ژرفا و اقتدار ادبیات روس را فقط با خواندن یک کتاب بچشید، این کتاب را بخوانید. اگر رمانی می خواهید که بتواند روح شما را تقویت کند، این کتاب را بخوانید.»
نشر تندیس
