تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
باور کردنی نیست مغز، این سازمان دهنده هستی و حیات انسان هزاران سال است چنین استادانه ما را فریب می دهد. در آیینه می نگریم چهره فیزیکی خود را می بینیم و در کسری از ثانیه که از آن دور شدیم شبح گونه چهره ای در ضمیر ما ظاهر می شود که آن را «من» می نامیم که مطمئنا به آنچه در آیینه دیدیم شباهت ندارد. مغز، این دغلباز فرتوت، نه می گذارد ما از این جابجایی باخبر شویم و نه اجازه می دهد تصویر واقعی خود را به صحنه ضمیر بازگردانیم و این دوگانگی ما را از درون می خورد و می فرساید. او چنان استادانه این جابجایی را سازکاری می کند که نه تنها من و شما بلکه حتی عرفا، فلاسفه و روان شناسان نیز از این ترفند آگاه نگشته اند. گرچه بزرگ مردی بنام «مولوی» به این راز درون پی برد و آن را به روشنی بر ما آشکار کرد: من نبینم روی خود را ای شمن من ببینم روی تو، تو روی من آن کسی که او ببیند روی خویش نور او از نور خلقانست بیش لیکن همان مغز حیله گر نگذاشت کسی از این گفته افشاگرانه به درک کنه مطلب فائق شود. بیایید با رهایی از ترسهای وهمی، این اسلحه مغز برای دور نگه داشتن ما از ورود به دنیای درون، گام در جاده شناخت روان و لمس واقعی جهان هستی بگذاریم. مشکل این است انسان ارتباط بلاواسطه خود با جهان عینی را از دست داده است. توی بیگانه است با تو این تویی توی خود را یاب و بگذر از دوئی
نشر فردوس
