پسر وقتی می میری حسابی مرتب ات می کنن. امیدوارم وقتی می میرم یکی اونقدر عاقل باشه که منو تو رودخونه پرت کنه یا هر کار دیگه ای به جز گذاشتن تو قبرستون. اونم واسه این که مردم میان و یکشنبه ها کلی گل رو شکمت می ذارن و از این جور مزخرفات. کی وقتی که مُرده گل می خواد؟ هیچ کی.
این ترجمه یه رونویسی از ترجمه محمد نجفی از نشر نیلا است. با هم مقایسه کنید تابلو تابلوئه! ترجمه نجفی رو بخونید بهتره. ترجمه نجفی قدیمی تره و به چاپ نهم هم رسیده ولی این یکی سال 93 چاپ شده. محمد نجفی ذوق شخصی در ترجمه بکار برده، خانم شبنم اقبال زاده هم کاملا بطور تصادفی همون ذوق رو پیدا کرده! واقعاً زشته.
یکی از بهترین کتابایی که خوندم