

انتشارات کوير منتشر کرد:
علايق هدايت از ابتدا تنها نسبت به «ايران»،«نويسندگي»و «روشنگري»بود.همان ها بودند که او را با وجود دردهاي ذهني و هيچ پنداري اش،به ادامه ي زندگيو ا مي داشتند و با شوري فراوان به ويژه در دهه ي 1310 بهترين و بي نظيرترين آثار را از وي به ارمغان آوردند. گرچه از ابتدا به خصوص در حوزه ي هستي شناختي به بن بست رسيده بود،اما شعله هاي ايران دوستي،قلم فرسايي و روشنگري در راه اصلاح گري ها دو او روشن بوده اند.با وجود قرار داشتن در ترديدهاي بسيار و دوگانگي ميان اميد و نااميدي ناشي از نارسايي هاي هستي اجتماعي و ... تمام عمر خويش را صرف اين نمود تا ماهيت و چرايي اين نارسايي ها را بر ملا سازد؛شايدکه با توجه نمودن آدميان به ويژه ايرانيان به علل اين همه فلاکت ها و رنج هاي ديرينه و تاريخي شان،راهي براي رفع آنها بيابند. ن.شته هايش در باب چنين نارسايي هايي بوده اند؛مانند يک آسيب شناس در درجه ي نخست،قصد شناساندن آسيب ها را داشت و آن را مقدم بر هز چيز ديگري مي دانست. طبيعي بود که در اين راه همه را با خود دشمن سازد. چرا که در جامعه و جهاني زندگي مي نمود که همه ي آن آسيب ها را خود انسان ها به علت جهل و يا منفعت انديشي شان به وجود آورده بودند.
فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید














از این نویسنده













