شاهنامه فردوسی (قابدار)

انتشارات کتاب پارسه منتشر کرد:
فردوسي بزرگ‌ترين شاعر تاريخ ايران است که بزرگ‌ترين داستان‌هاي به‌هم پيوسته افسانه‌اي و اساطيري ايران را به نظم درآورده است. فردوسي قطع نظر از نظم داستان که براي تجديد روح ايراني و نماياندن عظمت و شهامت پهلوانان و سلاطين ايران متصدي آن شده بود، درضمن مي‌خواست زبان پارسي را از تنگنايي که در آن قرار گرفته بود بيرون آورده و به اين منظور در مقابل کلمات عربي و معاني و مضامين پسنديده عرب، کلمات و عبارات و کنايات و معاني ايجاد کرد و بدين کار گفتن شعر پارسي براي ديگران آسان شد.
برخي داستان‌هاي شاهنامه احساسي، برخي فيلسوفانه، بعضي پهلواني و حماسي و تعدادي هم خيال‌گونه و خواب‌گونه است. شاهنامه تنها قصه و داستان نيست و فردوسي را تنها نمي‌توان قصه‌پردازي ماهر دانست. تسلط او بر زبان‌هاي عربي و فارسي، توانايي او در مثل‌سازي، دست چيره‌اش در فصاحت و بلاغت کلام، آگاهيبه علوم زمانه و درک کامل از خلقيات تاريخي ايرانيان به وضوح در اين اثر نشسته است.
شاهنامه برحسب نقل فردوسي داراي شصت هزار بيت بوده ولي نسخه‌هايي که اکنوندر دست است بيش از 52 هزار بيت را حاوي نيست. درباره شروع و خاتمه شاهنامه وسبب سرايش آن اقوال مختلفي وجود دارد. اينکه مي‌گويند سلطان محمود از او خواهش کرد تا شاهنامه را منظوم کند، سهو و غلط است زيرا به نص فردوسي شاهنامه در سال 400 انجام يافت و به اختلاف روايات 25 يا 30 يا 35 سال در نظم آن زمان برده و چون مدت 30 سال بيشتر تکرار شده، گويا مابقي تاريخ تقريبي يا الحاقي باشد. بنابراين فردوسي در سال 365 يا 370 يا 375 به نظم شاهنامه شروع کرده است. بعضي خيال مي‌کنند که بواسطه ظلمي که بر او رفته بود براي نظم به غزنين رفت و در آنجا به نظم شاهنامه مشغول شد. آنچه مسلم است و مي توان تصديق کرد اين است که فردوسي از ابتداي نظم شاهنامه درنظر داشته تا آن را به نام سلطان بزرگي انجام دهد و به صله و پاداش زحمت خود عطايي بزرگ دريابد که به واسطه آن بقيه عمر را به آسايش زندگي کند يا جهازدختر خود را بسازد يا بند آب طوس را بندد.
شاهنامه بزرگ فردوسي که پس از ستايش آفريدگار عالم با داستان کيومرث، هوشنگ، طهمورث و جمشيد و ضحاک شروع مي‌شود، ماندگارترين افسانه‌هاي ايران را روايت مي کند و تا پادشاهي فرخزاد و يزدگرد ادامه مي يابد.
فروشگاه اينترنتي 30بوک