بارون درخت‌نشین (شومیز)

انتشارات نگاه منتشر کرد:
بارون درخت‌نشين نام کتابي از ايتالو کالوينو نوسنده ايتاليايي است که در سال 1957 به چاپ رسيد. اين کتاب سرگذشت پسري را به تصوير مي‌کشد که تصميم مي‌گيرد زندگي خود را بر روي درختان سپري کند. ايجاد يک «پادشاهي درختي» توسط پسر استعاره‌اي از استقلال معرفي مي‌شود و چالش‌ها وفرصت‌هاي اين عمل دستمايه‌اي براي نويسنده به منظور بررسي پرسش‌هاي فلسفي بشر مي‌گردد. اين کتاب در سال 1386 توسط مهدي سحابي و چاپ موسسه انتشارات نگاه به پارسيبازگرداني شد. كوزيمو قهرمان داستان در دوازده سالگي عليه سختگيري هاي پدر اشراف‌منش و غذاهاي تهوع‌آور و غيرعادي خواهرش باتيستا به بالاي درخت بلوط پناه مي‌برد و تصميم مي‌گيرد كه ديگر پايين نيايد. اين درخت‌نشيني كه در دوره نوجواني نوعي لجبازي با خانواده است، در جواني و بزرگسالي به انتخابي آگاهانه تبديل مي‌شود. به طوري كه براي آموزش و تشويق ديگران به اين كار حتي كتابي در مورد كشور آرماني بر فراز درختان و قانون اساسي آن مي‌نويسد. سنت‌شكني او عليه آيين اشرافيت، مراسم اجتماعي و نظم كهنه اجتماعي – برخلاف اكثر روشنفكران و مصلحان اجتماعي كه فقط حرف مي‌زنند يا مقاله مي‌نويسند (در يك كلام تنها اظهارنظر مي‌كنند)- داراي الگوي عملي است. از ديدگاه او «براي بهتر ديدن زمين بايد كمي از آن فاصله گرفت.» كوزيمو روندو از يك خانواده اشرافي و فئودال است، ولي ادعاي دوك بودن پدرش را نوعي وسوسه بيمارگونه مي‌داند و خود را از اين طبقه جدا كرده و از همان بالاي درخت به مردم عادي، كشاورزان، فقرا، سربازان و كسبه خرده پا كمكهاي بسيار مي‌كند و آنها را در مبارزه با خدايان زر و زور ياري مي‌كند. پدر در هجده سالگي پسر درخت‌نشينش، به ديدار او مي‌آيد و مقام دوكي را عاملي براي فرماندهي بر اشراف ناحيه مي‌داند. اما پسر پاسخ مي‌دهد: «من فقط اين را مي‌دانم كه اگر من بيشتر از ديگران چيز بدانم، در صورت نياز آنها بايد آنچه را كه بلدم در اختيارشان بگذارم. به نظر من فرماندهي يعني همين.» به همين دليل كوزيمو در موضوعات مختلف كتاب مي‌خواند و آنچه خود از آبياري، كشاورزي، درختكاري و زنبورداري ياد گرفته است، به ديگران ياد مي‌دهد و يا گره از مشكلاتشان باز مي‌كند…
فروشگاه اينترنتي 30بوک