شناخت یا معرفت هستهی اصلی اندیشهی سقراط است. او معتقد است که «فضیلت» یا معرفت آموختنی است و این «فضیلتِ» آموخته شده فرد را به شادکامی یا سعادت میرساند. به نظر سقراط نیروی اساسی «فضیلت» یا معرفت «بینش» است و مهمترین وظیفهی فرد کوشش در راه دستیابی به معرفت است.
پرسشگری سقراطی میتونه به افراد کمک کنه ذهن بازتری داشته باشن و اگر درمانجو را با کمک این علم راهنمایی کنید، یاد میگیره که چجوری پاسخهای مسائل زندگیش رو پیدا کنه.
سقراط به پرسشگری معروف بوده، یعنی همیشه سؤال میپرده و روش پرسش و پاسخ رو به عنوان ابزاری برای دستیابی به خودشناسی ابداع کرد. این کتاب هم دقیقاً از همین روش استفاده کرده.
پرسشگری سقراطی کتابی چالشبرانگیز برای فارغالتحصیلهای روانشناسیست و خیلی برای جلسات مشاوره مبهم بهشون کمک میکنه.