عادت خلاق

کتاب عادت خلاق از سایت آمازون امتیاز 4.5 از 5 را دریافت کرده است.

کتاب عادت خلاق اثر یکی از هنرمندان برجستۀ جهان، طراح رقص و خالق نمایش‌های فوق‌العادۀ برادوی توآیلا ثارپ است که در سال 2003 منتشر شد. ثارپ در این کتاب پرشور و جذاب که به عقیدۀ بسیاری از خوانندگان «کتاب مقدس خلاقیت» است، از طریق آموزه‌ها و تمرین‌های عملی به ما می‌آموزد که چگونه نفسی عمیقی بکشیم و خلاقیت را آغاز کنیم.

«کتاب عادت خلاق، خودآموزی پرشور و بلندپروازانه برای چالش‌های خلاقانه است.» - نیویورک تایمز

«کتاب عادت خلاق به عنوان یک راهنمای سرگرم‌کننده، اعتقادی به اصابت ناگهانی آذرخش الهام‌بخش به ذهن آدمی ندارد بلکه، عمیقاً معتقد به ضرورت بهره‌گیری هنرمندانه از فضائل کهنی نظیر انضباط، آمادگی و روالِ زندگی روزمره در عرصۀ خلاقیت و آفرینش‌گری است.» - مک‌گویکان کاتلین، نیوزویک

«کتاب عادت خلاق بر عادات کاری پدیدآورندۀ موفقیت تأکید دارد.» - مجلۀ اپرا

«کتاب عادت خلاق اثری شگفت‌انگیز و بی‌پرده از توآیلا ثارب است... کتابی سخاوتمند، صریح، صادق و عاشقانه که بر اهمیت سخت‌گوشی و عادت‌ها در هنر و خلاقیت تأکید دارد.» - شیکاگو نیوز

«کتاب عادت خلاق، کتابی قابل فهم، هوشمندانه و آموزنده است؛ دقیقاً مانند رقص‌های نویسندۀ کتاب.» - لیندا وینر، نیوزدِی

«هر چند نویسندۀ کتاب یک طراح رقص است، ولی آموزه‌های کتاب برای عموم سودمند است... باور کنید عادت خلاق کتابی است که می‌تواند زندگی‌تان را تغییر دهد.» - زیمر الیزابت

توآیلا ثارپ تأکید دارد که آفرینش و خلاقیت مختص هنرمندان نیست بلکه فروشنده‌ای که در پی اتمام یک قراردادِ فروش است،‌ مهندسی که به دنبال حل یک مسأله است و حتی والدینی که علاقه‌مندند فرزندشان از افق‌های جدیدی به جهان هستی بنگرد نیز نیازمند کسب این مهارت هستند. هر چند نویسندۀ این کتاب یک طراح رقص است ولی آموزه‌های او برای عموم سودمند است و زندگی‌تان را تغییر خواهد داد. می‌توانید تمام توصیه‌های ثارپ را فارغ از حرفه و کسب‌کارتان به کار ببرید.

«من وارد اتاق سفید بزرگی شده‌ام که در واقع یک استودیوی رقص در مرکز شهر منهتن است. سویشرتی به تن دارم، با یک شلوار جین رنگ‌ورو رفته و یک کتانی رقص. دیوارهای اتاق با آینه‌هایی به ارتفاع هشت فوت پوشانده شده و ضبط صوتی نیز در گوشۀ آن به چشم می‌خورد. اگر ردِّ کفش رقصنده‌ها که در حین تمرین به‌جا مانده را نادیده بگیریم، کف اتاق تمیز است و تقریباً هیچ لکه‌ای بر آن دیده نمی‌شود. جز آینه‌ها، ضبط صوت، رد کفش‌ها و من، چیز دیگری در این اتاق نیست. من به همراه شش بالرینِ دیگر به لس‌آنجلس آمده‌ایم تا در پنج هفتۀ آتی برای هشت شب متوالی برنامه اجرا کنیم؛ برنامه‌ای که در هر شب بیش از هزارودویست تماشاگر خواهد داشت. من یک طراح رقص باله‌ام و در حقیقت آن شش نفر هم اعضای گروهم هستند. در این هشت شب بخشی از اجرا کاملاً در اختیار من است؛ یک رقص بالۀ پنجاه دقیقه‌ای به همراهی شش بالرین با سوناتِ بیست‌ونهم پیانوی بتهوون یا همان سوناتِ هامرکلاویر من پیش‌تر از یک سال این رقص را با تعدادی از این بالرین‌ها ساختم و چند هفتۀ قبل را نیز صرف تمرین آن در قالب برنامه‌های شرکتم کردم. اما قسمت دیگر ماجرا کمی مبهم است! از موسیقی متنش مطلع نیستم. نمی‌دانم کدام بالرین با من خواهد رقصید؛ از طرح لباسم، نورپردازی صحنه و ترکیب نوازندگان هیچ اطلاعی ندارم.»

«پس از گذشت تمام این سال‌های پر فرازونشیب آموخته‌ام که خلاق بودن یک شغل تمام وقت است که الگوها و سرمشق‌های روزمرۀ مختص به خودش را دارد. به عنوان نمونه، بسیاری از نویسندگان علاقه‌مندند که یک سری عادات روزمره برای خود ایجاد کنند. برترینِ آن‌ها صبح زود از خواب برمی‌خیزند، آن زمان که دنیا غرق در آرامش و سکوت است و صدایی از تلفن‌ها به گوش نمی‌رسد، آن زمان که ذهن‌شان به اندازۀ کافی استراحت کرده و کاملاً هوشیار است و هنوز با سخنان بیهودۀ‌ اطرافیان آلوده و چرکین نگشته است! آن‌ها برای خودشان هدف‌گذاری می‌کنند ـ یادداشت ‌کردن هزاروپانصد کلمه، و یا ادامۀ کار تا غروب آفتاب ـ اما در این بین، رمز و راز حقیقی در این نکته نهفته است که آن‌ها «هر روز» این روال را در پیش می‌گیرند! به عبارت دیگر، آن‌ها منضبط و سازمان‌یافته‌اند و از این بابت، به مرور زمان این روالِ روزمره ملکۀ ذهن‌شان می‌شود و مبدل به یک «عادت» می‌گردد. این حکایت برای هر فرد خلاق دیگری نیز صدق می‌کند، خواه نقاشی باشد که هر بامداد به شیوۀ خود به سمت سه‌پایۀ نقاشی‌اش می‌رود، و خواه محققی باشد که هر روز به سوی آزمایشگاهش رهسپار می‌شود. این روالِ روزمره که همچون «آذرخش الهام‌بخش» است بخش عظیمی از فرایند آفرینش و خلاقیت را در برمی‌‌گیرد. بدیهی است که روال مزبور برای هر فردی قابل اجراست...»

«من تمامی روزهای زندگی‌ام را با تشریفات خاصی آغاز می‌کنم. رأس ساعت پنج‌ونیم صبح از خواب بیدار می‌شوم؛ لباس‌های تمرینم را می‌پوشم، ساق‌پوشم را پایم می‌کنم، سویشرتم را به تن می‌کنم و کلاهم را بر سرم می‌گذارم، از منزلم در منهتن نیویورک خارج می‌شوم، یک تاکسی صدا می‌زنم و به راننده می‌گویم من را به باشگاهم در خیابان نودویکم واقع در بزرگراه یکم ببرد، جایی که به مدت دو ساعت در آن‌جا تمرین خواهم کرد. آدابی که پیش از این یادآور شدم شامل حرکات کششی و یا وزنه‌زدن در باشگاه نیست، بلکه منظورم همان «تاکسی گرفتن» است! در حقیقت، لحظه‌ای که به رانندۀ تاکسی می‌گویم به کجا برود آخرین گامِ آیین صبحگاهی‌ام را برداشته‌ام. هر چند که این کار ساده به نظر می‌رسد ولی انجام دادنش در هر صبح، آن هم به همان شیوۀ همیشگی باعث می‌شود برایم به صورت یک «عادت» در بیابد، کاری که می‌شود مدام تکرارش کرد و هر چقدر که فکرش را کنید آسان است. انجام کار به شیوۀ همیشگی موجب می‌شود هوس نکنم ترکش کنم و یا به شکل دیگری انجامش دهم. این مورد یکی از چندین عادت موجود در زرادخانۀ رفتارهای تکراری‌ام است و در حقیقت، از مواردی است که کمتر به نحوۀ انجامش فکر می‌کنم. شاید برخی بپرسند که مگر تلوتلوخوران برخاستن از خواب و کرایه‌کردن یک تاکسی آیین عجیب‌وغریب و مجللی است؟ و معتقد باشند که این کار صرفاً یک رفتار پیش‌پاافتاده و روزمره است که از هر کسی برمی‌آید، ولی من کاملاً با این حرف مخالفم چرا که به نظرم همیشه گام‌های نخست سخت و ملال‌آورند.»

توآیلا ثارپ طراحِ رقص بلندآوازۀ آمریکایی است که برخلاف بسیاری که خلاقیت و آفرینش را موهبتی خدادادی می‌دانند که از عالم غیب تجلی می‌یابد، معتقد است که این مهارتِ ارزشمند صرفاً محصولی از آمادگی و تلاش است و برای هر فردی که طالبش باشد قابل دستیابی است. او اعتقاد دارد که تمام آن‌چه که در این مسیر به آن نیاز دارید اراده‌ای است که خلاقیت را به یک عادت و بخشِ جدایی‌ناپذیرِ زندگی روزمره‌تان تبدیل کند. اما نخست باید راه و رسمِ آمادگی را آموخت، از این رو در کتاب عادت خلاق پرده از تجارب و آموزه‌های ارزشمندی برمی‌دارد که طی سی‌وپنج سال تجربۀ کاری فوق‌العاده‌اش کسب نموده است. نکتۀ قابل‌توجۀ کتاب عادت خلاق این است که هر وقت ثارپ در خلاقیت به در بسته می‌خورد، دست به دامان تمرین‌هایی می‌شود که در نقش راهنمای وی برای خروج از بن‌بست خشکیدن چشمۀ آفرینش ظاهر می‌شود. او در این کتاب به بیش از سی مورد از آن‌ها برای افزایش شجاعت افراد در مواجهه با یک فضای خالی که باید در آن به خلاقیت و آفرینش بپردازند اشاره نموده است؛ تمرین‌هایی که موجب گشودگی ذهن در برابر احتمالات و فرصت‌های جدید می‌شود.

• مقدمه
• فصل یک: من وارد یک اتاق سفید شده‌ام
• فصل دو: آیینِ آمادگی
• تمرین‌ها
• فصل سه: دی.ان.اِی خلاق
• شرح حال خلاقیت شما
• شرح حال خلاقیت من
• فصل چهار: کنترل حافظه
• فصل پنج: جعبۀ مقوایی
• فصل شش: خراشیدن
• فصل هفت: حادثه خبر نمی‌:ند.
• فصل هشت: ستون فقرات
• فصل نه: مهارت
• فصل ده: گودال‌ها و شیارها
• فصل یازده: شاگرد اول رفوزه
• فصل دوازده: کامیابی در درازمدت

• فیلسوف و گرگ شناخته‌شده‌ترین اثر مارک رولندز فیلسوف و نویسندۀ اهل ولز است که در سال 2008 منتشر شد. این کتاب دربارۀ یک دهه زندگی و سفر این نویسنده با یک گرگ است. این کتاب تحسین‌برانگیز شما را وادار می‌کند که در معنای انسانیت و پیوند عاطفی عمیق بین انسان و حیوان تجدیدنظر کنید.

• پیاده‌روی و سکوت در زمانه‌ی هیاهو اثر ارلینگ کاگه مجموعه‌دار آثار هنری و نویسندۀ نروژی است. ارلینگ‌ کاگه با پای پیاده و به تنهایی به قطب شمال، قطب جنوب و قلۀ اورست سفر کرده است. او طی این سفرها توانست به خودشناسی برسد و معتقد است پیاده‌روی در سکوت باعث ورزیدگی ذهن می‌شود.