زورق بان

انتشارات یکشنبه منتشر کرد:
احساسات بیشتر شبیه سیلاب ها و طوفان هاست:
زمزمه های کم عمق، اما عمیق ترین شان سکوت است؛
پس وقتی علاقه موجب گفت و گو می شود، به نظر می رسد
احساس به انتها می رسد، اما چرا چنین سطحی.
آن ها که کلمات بسیار می دانند، و کلمات را می یابند،
از آنچه که از یک نفر یک عاشق می سازد، بهره ای ندارند
اشتباه نمی کند، ملکه ی عزیز قلب من.
نشانه ی احساس واقعی این است
که آدمی رنج خود را کوچک می بیند،
و طلب همدردی نمی کند –
در عشق سکوت بیشتر از کلمات غم را فزون می کند، گرچه که کلمات هرگز
چندان ظریف نباشند:
گدایی که خموش است، می دانی،
ممکن است ترحمی مضاعف را برانگیزد.
پس اشتباه نکن ای عزیز،
عشق حقیقی اما پنهانی من :
دردناک ترین کار پنهان کردن رنجش است،
و اینکه طلب همدردی نکند.
بخشی از نمایشنامه
فروشگاه اینترنتی 30بوک