تاریخ جهان (خاور نزدیک باستان)
در روزگاران باستان در بخش جنوب عرازز امروز، گروهي از مردم در دل صحرا بوستاني ساختند که قرن‌ها بعد، اين ناحيه کوچک کشاورزي سومر نام گرفت. امروزه پژوهشگران اين ناحيه ميان دجله و فرات را بين‌النهرين مي‌نامند. اين فرهنگ يکي از چهار تمدن بزرگ روزگاران باستان بوده است. سه فرهنگ ديگر هم در کنار رودخانه‌ها پديد آمده‌اند: مصر در کنار نيل، هند در کنار رودهاي سند و گنگ و چين در کنار رودهاي وي و هوانگهو. اين چهار فرهنگ ويژگي‌هاي مشترک بسياري داشته‌اند ولي مستقل از يکديگر پديد آمده‌اند. تا سده بيستم ميلادي باستان‌شناسان کشف کردند که بين‌النهرين نخستين اين تمدن‌ها و آن بوستان «گاهواره تمدن» بود. خاور نزديک باستان را امروزه خاور ميانه مي‌نامند. از آن‌جا که مردم شهرها را در امتداد کرانه‌هاي دجله و فرات ساخته بودند، بنابراين وضعيت پست و بلند زمين منطقه، در طول هزاران سال تغيير چنداني نداشته است. اين سرزمين که از شرزز با کوههاي زاگرس، از شمال با کوههاي توروس، از غرب با درياي مديترانه و از جنوب با صحراي عربستان محصور است، قوس هلالي شکلي است که دره‌هاي رودخانه‌اي را تا شمال دنبال و سپس قطع مي‌کند و تا جنوب سواحل مديترانه پيش مي‌رود.
شاید بپسندید
