تاريخ همواره شاهد ويژگي‌هاي منحصر به فرد ملل و اقوام بزرگ بوده است. هر يک از اين اقوام نسبت به جهان اطرافش و ارتباطش با اين جهان به نگرش‌هاي خاص خويش دست يافته است. براي مثال، يونيان باستان مبتکران و خالقان بزرگي بودند. آن‌ها به ارزش فردي انسان اعتقادي عميق داشتند و همواره حامي آزادي بيان فردي بودند. به زيبايي عشق مي‌ورزيدند، زيبايي‌اي که در جاي جاي طبيعت رد و نشانش را مي‌ديدند. يونيان خلاقيت فردي خويش را با عشقشان زيبايي ادغام کردند و در عرصه هنر، مجسمه‌سازي، معماري و ادبيات آثار بديع و باشکوهي پديد آوردند، قابليت و استعداد خاصي که در آن زمان به شالوده ماهيت ملي يونانيان شکل مي‌داد، روح خلازز ايشان بود. از ديگر سو، رومي‌ها در عرصه فرهنگ، دستاوردهاي بديع چنداني نداشتند. دليل اين امر آن بود که رومي‌ها فرد را بيش از روحي آزاد و رها، بخشي از چيزي عظيم‌تر و مهم‌تر يعني جامعه قلمداد مي‌کردند. در روم فرد هميشه تابعه نظم بود، حکومت روم نيز براساس قوانيني منصفانه، ثابت و محافظه‌کارانه اداره مي‌شد.
شاید بپسندید
از این نویسنده
از این مترجم
