بیلی

انتشارات آوای چکامه منتشر کرد:
متأسفانه باید قبول کنم که همیشه وبال گردن بودم... این دقیقاً همان چیزی است که پدرم یک روز به من گفت: مادرت ما را ترک کرد چون تو بیش از حد وبال گردن مان بودی. درست است که کاری نمی کردی ولی همیشه در حال ناله کردن بودی... نمی دانم چند بار باید از خشم، ناراحتی و افسوس به خود بپیچید تا چنین تعریفی از ذهن تان پاک شود، فقط می دانم حتماً تعداد دفعاتش زیاد خواهد شد، البته اگر نظر مرا بخواهید.
فروشگاه اینترنتی 30بوک