کجا میریم بابا

انتشارات نگاه منتشر کرد:
«کجا مي ريم بابا؟» سوالي است که توما، معلول ذهني – جسمي، هر بار که سوار ماشين پدرش مي شود، به طور خستگي ناپذيري از او مي پرسد. جواب هر چه که باشد، آن (هميشه کودک) باز اين سوال را بي وقفه تکرار مي کند. فورنيه، اين نويسنده مستعد و خالق کتاب هاي معروفي چون ( بابام هرگز آدم نکشت ) و ( من به جهنم نخواهم رفت )، پدر دو فرزند معلول ذهني-جسمي، به نام هاي ماتيو و توما است. فورنيه به طور مختصر زندگي روزانه اش را با ما تقسيم مي کند، از نگراني هايش و رنج هايش مي گويد. کتاب روايتي است باشکوه، منقلب کننده و صادق. او با صداقت مطلق مي نويسد، به گو نه اي که حتي به تفکرات شرم آور خود نيز به نوعي اعتراف مي کند. او همه چيز را روايت مي کند: از تنفرش، از احساس گناهش، از خشم و دلخوريش، از پس زدن هايش، از وضعيت بي رحمانه والدين بچه هاي معلول و حتي از نوعي نوميدي در مقابل يک چنين هرج و مرج و بي نظمي اي کجا مي ريم بابا ؟ پرسشي که از زبان يک کودک مطرح مي شود، في الواقع مي تواند ابهامي باشد که از آغاز خلقت ذهن انسان را به خود مشغول کرده است. موفقيت اين کتاب صرفا به دليل کسب جايزه فمينا 2008 نيست، زيبايي مسحور کننده کلام کودک در کنار واقعيت تلخ زندگي پدر، اين کتاب را تبديل به اثري خواندني براي مخاطب ساخته است. در بخشي از اين اثر مي خوانيم … « برخي اوقات برخي از مادرها بالاي گهواره بچه هايشان مي ايستند مي گويند : اصلا دلم نمي خواهد که بزرگ بشي، دوست دارم همين طور بموني. مادرهاي بچه هاي معلول خيلي خوش شانس ترند، آن ها مدت زمان بيشتري عروسک بازي مي کنند. »
فروشگاه اينترنتي 30 بوک