هنوزم همونم

انتشارات شقایق منتشر کرد:
من و نگاهم خیره به قد و قامتش، تاکسیدرمی می‌شدیم. با تیپی که دلم را برایش قربانی می‌کرد، در جمع دوستانش که حسابی از دیدنش خوشحال بودند، نگاهم می‌کرد و من ... تشنه بودم!
تشنه‌ی دیدارش بعد از سه روز ندیدن!
بعد از آن شب و دوست داشتنی که نسبت حسابش کرد!
با خط اخمش، با چشمان پرنفوذ و تیره‌اش، با فک محکم و موهایی که اقتدار چهره‌اش را بیشتر می‌کرد؛ خیره‌ام بود!
نه! اصلا... فراتر از آن!
ماتم شده بود...
گفته بودم که چقدر اخمش پرستیدنی است!
گفته بودم وقتی جدی نگاهم می‌کند می‌شود کعبه که دورش بگردم؟!
گفته بودم وقتی خیره‌ام می‌شود زمین یک لایه یخ نازک می‌شود و زیر پایم می‌شکند و آب یخ، قلبم را به مرز سنگ‌کوب کردن می‌رساند؟!
گفته بودم قد و قامت موزون و بلندش، چطور جلوی چشمم دلبری می‌کند؟
اصلا مگر نگفته بودم من با این نگاهش جان می‌دهم؟!
جانم را می‌خواست که اینطور نگاهم می‌کرد؟!
فروشگاه اینترنتی 30بوک