خورشید که غرق نمی شود

انتشارات سرلشکر احمد کاظمي منتشر کرد:
یک نفر شناکنان به طرفشان می آمد. باورش نمی شد؛ ولی خود صمد بود. صمد با دیدن شرایط محمد به سرعت جلو آمد و جای یونس را گرفت.
- صمد تو رو خدا سرمو بکن زیر آب. این صدای لعنتی رو قطع کن.
صدای محمد آرام و بریده بریده بود.
- لوس نکن خودتو! الان با یه چیزی گلوتو می بندم .
اما خودش هم می دانست که کاری از دستش برنمی آید. اشک هایش به پهنای صورتش آمد. یکی از عراقی ها بیرون آمد و گلوله منوری شلیک کرد. تا چند ثانیه دیگر سطح آب مثل روز روشن می شد. دستش را به لبه خورشیدی تکیه داد و با دست دیگرش محمد را در آغوش گرفت. کتفش را گذاشت روی حنجره. صبر کرد منور نزدیک و نزدیک تر شود. دهان
محمد درست کنار گوشش بود.....
فروشگاه اینترنتی 30بوک