تمدنهای گمشده (4)(پارسیان)
انتشارات ققنوس منتشر کرد: مردم ايران در سال 550 پيش از ميلاد از گمنامي در‌آمدند و امپراتوري بزرگي به‌وجود آوردند. تنها در ظرف دو دهه، سپاه بسيار منضبط ايران زير فرمان کوروش‌کبير از جايي که امروز جنوب غربي ايران است به پيشروي پرداخت تا پادشاهي‌اي را پديد آورد که تمام پادشاهي‌هاي ديگري را که پيش از آن سربرآورده بودند کوچک جلوه دهد. و تنها در ظرف دو دهة ديگر، داريوش دوم مرزهاي ايران را وسعت داد تا يک امپراتوري پديد آورد که وسعت آن 2/6 ميليون کيلومتر مربع بود، که امروزه بخش عمده آن را خاورميانه مي‌نامند. اما بزرگي ايران باستان تنها با وسعت آن ارزيابي نمي‌شد. شاهان قلمرو خود را باشکوه و عظمت نگه مي‌داشتند، کلانشهرهايي را مي‌ساختندکه به لحاظ استراتژيکي در سرتاسر امپراتوري واقع شده بودند. کاخ‌هاي باشکوهي بنا مي‌کردندکه خانواده‌هاي اشرافي را در خود جامي‌دادند و پرستشگاههايي به احترام خداي ايرانيان برپا مي‌داشتندکه اهورا مزدا، به معناي «آن که بر همه چيز آگاه است» نام داشت. فروشگاه اينترنتي 30بوک
شاید بپسندید
از این مترجم
