آن یکی اینشتین

انتشارات مون منتشر کرد:
انگار یادش رفته بود مقاله را من نوشتم. مقاله ای که حالا به خاطرش سودای جایزه نوبل در سر داشت. انگار تاریخ را در ذهن خودش چنان بازنویسی کرده بود که در آن واقع خودش مقاله را نوشته است. نمی دانستم چه بگویم؛ حرفش میخکوبم کرده بود. معرفي نظريۀ خاص نسبیت به جهان به عنوان نظريه خودش یک بحث بود، اما اینکه پیش من هم تظاهر کند خالقش خود او بوده یک بحث دیگر!
آن وقت بود که فهمیدم من در نظر آلبرت به یک زن خانه دار معمولی تبدیل شده ام؛ مادر بچه هایش، نظافتچی خانه اش، رختشوری برای لباس هایش، آشپزی برای غذاهایش. هرگز کسی بیش از این ها نبودم.
فروشگاه اینترنتی 30بوک