همراه با معصومین (12)(10 قصه از امام هادی)(خشتی)

انتشارات قدیانی منتشر کرد:
امام علی النقی (ع) (هادی)، خیلی مهربان بود و همیشه لبخندی بر لب داشت. یاران آن حضرت هروقت غمگین می شدند، به دیدارش می رفتند و با دیدن صورت مهربان و لبخند شیرین او، غم هایشان را فراموش می کردند. دیدار آن حضرت برای هر کسی، شادی آور بود و همه ی مردم، دوستش داشتند. متوكل - خلیفه ی ستمگر عباسی - اگرچه در ظاهر، خودش را از دوستداران امام هادی (ع) نشان می داد، اما نسبت به آن حضرت، کینه و دشمنی داشت. او از شخصیت بزرگ امام می ترسید، برای همین، دستور داده بود تا آن حضرت را از مدینه به سامرا- مرکز حکومت خود بیاورند تا همیشه و در همه حال، آن حضرت و یارانش زیر نظر مأموران حکومتی باشند.
فروشگاه اینترنتی 30بوک