دهلیز انتظار

انتشارات شهید کاظمی منتشر کرد:
کشتی تا گلو میان گل نشسته بود، اما با همه سنگینی اش مثل پر کاهی روی دست های اروند بود. امواج سینه می کشیدند و کوهه کوهه خودشان را می کوبیدند روی بدنه زنگ زده و پوسیدهاش. کم کم آب از دیواره کشتی بالا می کشید، به جان سوراخها می افتاد، سرریز می شد و زانوهای زخمی ستار را در خود فرو می بلعید. باید بیرون میزد به هر طریق ممکن. ماندن در کشتی، بیخ گوش عراقی ها مرگ تدریجی بود. گل های خشک شده دور پلکها و مژه هایش را با پشت دست ریخت. با زحمت تن زخم دارش را تا یک سکوی آهنی بالا کشید و از دهلیزی که موشک آر.پی.جی میان سینه کشتی انداخته بود، سر به بیرون برد...
فروشگاه اینترنتی 30بوک