بخت بیدادگر

هدا مارگولیوس کووالی نویسنده و مترجم اهل چک بود که در سال 1919 به دنیا آمد و در سال 1919 از دنیا رفت. کووالی از پدر و مادری یهودی در پراگ، چکسلواکی به دنیا آمد و تا سال 1941 آن‌جا زندگی می‌کرد تا زمانی که خانواده‌اش به همراه 5000 یهودی دیگر به اردوگاه گتوی ووچ در مرکز لهستان منتقل شدند. او که با عشق دوران کودکی‌اش ازدواج کرده بود، زمانی که یهودیان در سال 1944 به اردوگاه کار اجباری آشویتس فرستاده شدند از والدینش جدا شد.

پس از رسیدن به آشویتس، او را برای کارگری و زنده‌ماندن انتخاب کردند بنابراین او توانست از اردوگاه‌های گتوی ووچ و آشویتس جان سالم به در ببرد اما پدر و مادرش فوراً به اتاق گاز فرستاده و کشته شدند. هنگامی که جبهۀ شرقی جنگ بین آلمان و اتحاد جماهیر شوروری به اردوگاه نزدیک شدند، اسیران این اردوگاه را تخلیه کردند. او و چند زن دیگر تصمیم گرفتند در راه برگن بلسن به پراگ فرار کنند. پس از ورود به شهر، مارگولیوس متوجه شد که اکثر افرادی که در طول جنگ در شهر مانده‌ بودند، آن‌قدر از تهدید و مجازات‌های آلمانی‌ها می‌ترسیدند که حاضر نبودند به یک فراری از اردوگاه کمک کنند. 

هنگامی که نیروهای شوروی سرانجام پراگ را از کنترل نازی‌ها آزاد کردند، حزب کمونیسم قدرت گرفت. تجربیات شوهرش در اردوگاه‌های کار اجباری آشویتس و داخائو باعث شد که او کمونیست شود. به رغم تردید مارگولیوس، همسرش شاغل در دولت کمونیستی شد. در سال 1952 شوهرش در جریان محاکمۀ اسلانسکی به جرم توطئه، مجرم شناخته شد و به‌ دار آویخته شد. وضعیت مارگولیوس بسیار بد شد، او را محکوم به ارتباط با دشمن کردند، از کارش اخراج شد، او را از آپارتمانش بیرون انداختند و سپس به دلیل بیکاری و بی‌خانمانی مورد آزار و اذیت قرار گرفت.