دگردیسی های روان و نمادهایش

انتشارات کتاب پارسه منتشر کرد:
در روزگار ما دیگر ضروری نیست که به تبیین فرضیۀ ناخودآگاهی بپردازیم. از برکت این فرضیه، چنان پیشرفت‌هایی در روان‌شناسی حاصل آمده که ‌هیچ‌کس در این مورد تردیدی ندارد. دیگر هیچ روان‌شناسی نیست که از قبولش امتناع ورزد، زیرا واقعیاتِ بسیار آن را تأیید و توجیه می‌کنند. اگر هم ندانند ناخودآگاهی به‌درستی چیست، دست‌کم می‌دانند که اثرِ وجودی ناخودآگاهی در پدیده‌هایی ظاهر می‌شود که بی‌کمکِ آن غیرقابل فهم خواهند بود.
در سال 1906، تئودور فلورنوا، استاد دانشگاه ژنو، مقالۀ کوتاهی با عنوان «واقعیاتی چند از تخیل نیمه ‌ناخودآگاه» به چاپ رساند که در آن، سروده‌ها و نوعی داستان حماسیِ ساخته و پرداختۀ یک زن جوان امریکایی را در حالتی نیمه‌ ناخودآگاه معرفی می‌کرد. در سال 1912 توجه کارل گوستاو یونگ به این گزارش کوتاه جلب شد و بر مبنای مضمونی چنین تنک‌مایه، نخست کتاب دگردیسی‌ها و نمادهای لی‌بیدو را نوشت و سپس کتاب حاضر را تألیف کرد که حاصل دخل و تصرف‌های عمده‌ای است که یونگ در روایت نخستین روا داشته است.
آنچه در دگردیسی‌های روان و نمادهایش می‌یابیم عبارت‌اند از: 1. الگوهایی کامل از تحلیل روانی مورد انفرادی و 2. روان‌شناسی عمومی نوع بشر که از گسترش و بسط نتایجِ این تحلیل حاصل آمده است.
فروشگاه اینترنتی 30بوک