شب

انتشارات یکشنبه منتشر کرد:
این هم مشهور است که آغامحمدخان خیلی اهل یک جا ماندن نبود. او با این که چهره ای بی روح داشت و نمی توانست غلیان های درونی اش را به صورت احساسات برون ریزی کند ولی آتشفشان نا آرامی در دل داشت که باعث می شد برای ساکت کردن کمترین صدا از هر نقطه ی ایران، به آنجا برود و با حاکمان ریز و درشت مواجه شود و تا هر کدام را از پا در نیاورده راحت ننشیند. این اضطراب همیشگی باعث می شد کمتر در شهرش، در پایتختش بماند، در شهر و پایتختی که هرگز فکرش را نمی کرد دویست سیصد سال بعد، یک قهوه فروشی برای تبلیغ قهوه اش، روی لیوان کاغذی قهوه شرح حال او را به غیر مستقیم ترین شکل ممکن بنویسد: وقتی یاد می گیری احساسانت رو کنترل کنی، خیل (...)ی خطرناک می شی.»
فروشگاه اینترنتی 30بوک