تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
انتشارات نیماژ منتشر کرد:
«فروچاله» اشاره ای است به «نیست»های یافته شده، پس از جست وجوهای بی شمار. منیره، شخصیت مرکزی رمان «فروچاله»، نمی تواند به راحتی با روند زندگی کنار بیاید. او دختری است تنها و غریب با ذهنی درگیر مسائل به نسبت پیچیده که همواره راوی داستان را به چالش می کشد. دختری شهرستانی در تهرانی که وجود او را به رسمیت نمی شناسد. تهران شلوغ و کم رحمی که در قامت صاحب بوتیک پولش را می خواهد و منیره پول ندارد و فرصتش برای به دست آوردن آن، چندان زیاد نیست. زینب حبیبی که پیش از این از او رمان «مرز و حد» را خوانده بودیم، در اثر تازه اش شخصیتی را شکل می دهد که نظیرش را در داستان فارسی کمتر دیده ایم. دختری در گیر با اندیشه های عمیق که مسائلی سطحی دوره اش کرده اند و رهایش نمی کنند. ابتکارهای روایی حبیبی در این اثر جذاب و چشم گیر است و طنز ضمنی و زیرلایه ای رمان لبخندی شاید تلخ بر لب مخاطب می نشاند.
***
بی شک لازم نبود آبراهام لینکلن ضمانت منیره را بکند. درهای بوتیک پرچم دار مسئله ی تاریخی خاصی نیستند. سنسورها منیره را تشخیص دادند و در باز شد. «ئو در، کلا تشخیص می ده.»
منیره سبزه است.
«مو سبزه ی تیره‌م.»
یک جنوبی سبزه. درست است جنوبی ها لزوما....
«سبزه ی تیره»
« به نظر من فقط سبزه‌ای.»
«ئی روایت مال تونه. باشه. هر رنگی تو می بینی.»
درست است جنوبی ها لزوما سیاه و سبزه نیستند، اما منیره خودش را در دسته ی لزوما سفید و حتی سبزه ها قرار نمی دهد.
او فکر می کند سبزه ی روشن و سبزه ی تیره را خوب تشخیص می دهد، چون به قدر کافی جنوبی ست، به قدر به دنیا آمدن خودش و اجدادش در جنوب...
فروشگاه اینترنتی 30بوک
نشر نیماژ
