راز قبرستان

انتشارات سیراف منتشر کرد:
«نه اینکه پا گذاشته بود به حریمشون...»
دست لاغر و استخونی اش را گذاشت لبه ی تخت. به کمرش کش و قوسی داد و تکه ی تنباکوی خوراکی را، که حسابی گوشه ی لبش نم برداشته بود، مک زد و بعد تف کرد توی خارهای پشت سرش و باصدای واضح تری تکرار کرد:
«پا گذاشته بود به حریمشون. خب نباید می رفت. هرچی گفتند نرو، به خرجش نرفت. خودش هم می فهمید.»
باغبان گیج شده بود. چشمان ريزو میشی قهوه چی، پشت نیاب های مهره پیچی شده مراد را دید. ببین...»
- باغبان رد نگاه او را دنبال کرد. آفتاب سرظهر که ول شده بود همه جا، از لای پیش های نخل به داخل قهوه خانه می ریخت و دود و دم قلیان و چپق بود که سینه کش نور به بالا می خزید. باغبان از پشت یکی از همین شیارها چهره ی مراد را دید. لاغر و نحیف بود. حجم سنگینی از وجودش روی پای راست بود و پای چپش می لنگید.
قهوه چی ادامه داد: «عاشقیه دیگه... می گن... اما خريته.»
فروشگاه اینترنتی 30بوک