رمان ها چگونه می اندیشند

انتشارات علم منتشر کرد:
این کتاب بر آن است تا نشان دهد که پیشینه رمان و تاریخ سوژه نوگرا عملا یکی هستند و تفاوت چندانی با هم ندارند. زمینه این بحث هم رمان بریتانیاست. از دید من، این گونه از رمان ها درست زمانی پدید آمدند که نویسندگان بر آن شدند تا دست به ساختاربندی سوژه ای بزنند که در نوشتار پیش از آن ها غایب بود. با این حال، زمانی که چنین سوژه ای در ادبیات داستانی ساختاربندی شد نشان داد که نه تنها می تواند خودش را در نویسنده بلکه در خواننده، دیگر رمان ها و حتی در فضای فرهنگی، قانون گذاری، پزشکی، اخلاقی، فلسفه سیاسی، زندگی نامه ای، تاریخی و دیگر ریخت های نوشتاری نیز بازتولید کند که فرد را اساسی ترین واحد ممکن به شمار می آوردند. به بیان ساده تر، این سوژه ویژه فرهنگی و طبقاتی همان چیزی است که ما امروزه آن را «فرد» می نامیم. رمان ها برای پدید آوری یک فرد مشخص می بایست به گونه ای می اندیشیدند که گویی چنین موجودی از پیش وجود داشته و نه تنها سوژه روایتگر و خاستگاه نوشتار بوده بلکه هدف روایت و ارجاع نوشتار نیز به شمار می آمده.
برگرفته از متن کتاب
فروشگاه اینترنتی 30بوک