یکی مثل همه

انتشارات چشمه منتشر کرد: آسانسور آن‌قدر پايين رفت تا اين‌که درش به راهرويي بي‌نهايت زشت و منجز کننده بازشد که در انتهايش اتاق عمل قرار داشت، و دکتر اسميت با روپوش جراحي و ماسک سفيد در آن ايستاده بود و در آن لباس ديگر شباهتي به دکتر اسميتي که قبلا ديده بود نداشت- مي‌توانست دکتر اسميت نباشد، مي‌توانست کاملا آدم ديگري باشد، کسي که در خانواده‌اي مهاجر و فقير به نام اسمولويتز بزرگ نشده بود، کسي که پدرش چيزي از او نمي‌دانست، کسي که هيچ‌کس نمي‌شناختش، کسي که اتفاقي سر از اتاق عمل درآورده بود و يک چاقو به دست گرفته‌بود. در آن لحظه‌ي وحشتناکي که ماسک بي‌هوشي را نزديک صورتش مي‌آوردند، حاضر بود قسم بخورد که جراح، هرکس که بود، زير لب گفت: «الان تبديلت مي‌کنم به يه دختر» فروشگاه اينترنتي 30بوک