شهرسازی و شهرسوزی در تاریخ به روایت شاهنامه (جیبی)

انتشارات امید سخن منتشر کرد:
امروزه در برخی از محافل فرهنگی و ملی و بعضا دینی مرسوم شده است که تمام شوربختی های گذشته و حالیه ملت ایران را به حساب بیگانگان بگذارند و هیچ گونه کوتاهی و گناهی را متوجه نیروهای داخلی نسازند.
بارها شنیده و خوانده ایم و امروزه نیز بگوش می رسد که مثلا: اگر اسکندر مقدونی ایران را متصرف نمی گشت و تخت جمشید به آتش کین آن فرمانروای بی باک به کام آتش نمی رفت و کتابهای ایران را از دژ پشتک در ربوده، به یونان انتقال نمی داد و به زبان یونانی ترجمه نمی کرد، ما امروزه از سرآمدان علمی جهان بوده ایم. و یا اگر تازیان مرزهای کشور ما را در روزگار یزدگرد سوم نمی گشودند و شهریاری خاندان ساسانی تا به امروز استمرار می یافت، وسعت امپراتوری ایرانی در حال حاضر، از آفریقا تا چین و از قلب هند تا دل اروپا گسترش داشت و ایران هم چنان جزو متمدن ترین کشورهای دنیا به زندگی خود ادامه می داد. همچنین اگر چنگیز و تیمور وارد کشور ما نمی گشتند و آن ویرانی های وحشتناک انجام نمی گرفت، امروزه بناهای شکوهمند روزگاران باستان هیچ یک دچار تخریب نمی گشت و ایران نیز همانند کشورهای مصر و یونان و چین و هند به وجود هزاران بنای افراشته و کاخ های خیره کننده و معماران چیره دستی که آنها را برافراشته بوده اند، مباهات می کرد و بر خود می بالید.
فروشگاه اینترنتی 30بوک