رساله ای در باب اسطوره شناسی شخصی (کتاب آرایی ایرانی)

انتشارات کتاب آرايي ايراني منتشر کرد:
این نوشتار در نظر دارد که با پرداخت به گذار از مدرنیته و به تبع آن روایت های کلان به پسامدرنیته و به تبع آن خرده روایت ها نقشی را که اسطوره ها در این گذار ایفا کرده یا به تقبل آن مجبور شده اند تبیین کند. جای توجه دارد که برای این منظور ابتدا در قسمتی که پسامدرنیته و پایان کلان روایت ها نام دارد به یاری ژان فرانسوا لیوتار و به شکل عام آن قدری به کلیت این گذار پرداخته می شود تا در پس آن به یاری ژیل دلوز و فلیکس گتاری و به شکل خاص آن به نحوی به چند و چون این وضعیت در حیطه ی ادب و هنر بپردازیم. سپس در قسمتی که اسطوره زدایی نام دارد تلاش می شود تا با توجه به پیشینه تاریخی نوع و نحوه ی بهره مندی از اسطوره در مفهوم عام آن در خلق آثار ادبی و هنری از دیرباز تاکنون به گذار از وضعیتی که در آن اسطوره ها در حکم یکی از مهم ترین روایت های کلان محسوب می شدند به وضعیتی که در آن از اسطوره شناسی های شخصی صحبت می شود به تحلیل چرایی و چگونگی این امر بپردازیم و دست آخر در قسمتی که اسطوره شناسی های شخصی نام دارد و در واقع پرداخت بدان هدف غایی این نوشتار است سعی می شود تا به وضعیت کنونی اسطوره ها در حیطه ادب و هنر در دل پارادایم پسامدرنیته پرداخته شود.
از پیشگفتار رساله
فروشگاه اینترنتی 30بوک