شاهنامه فردوسی (کتاب هفتم)(از داستان کاموس تا پایان جنگ سوم)

انتشارات چشمه منتشر کرد:
در ادامه ی جنگ های ایران و توران به خون خواهی سیاوش پادشاهانی از کشورهای گوناگون به یاری افراسیاب می آیند و علیه سپاه ایران صف آرایی می کنند. هرکدام آن ها پهلوانانی مخوف دارند که هیچکس را با خود برابر نمی دانند. اشکبوس وقتی رستم را پیاده در مقابل خود می بیند از سر غرور قهقهه سر می دهد. کاموس نیز شاهی است که هیچ پهلوان ایرانی را با خود همتا نمی داند و خاقان چین از جادو بهره می برد تا حریف را مغلوب کند اما ایرانیان در این جنگ به تاوان نبردی که شکست خورده بودند پیروز می شوند. البته همه ی این ها به برکت وجود رستم است. در داستان اکوان دیو خوی بد آدمی به شکل دیو توصیف می شود. این داستان حاوی پندی است که می گوید همیشه پاکی و راستی در برابر پلیدی و دروغ پیروز می شود و هر چه طینت آدمیزاد پلیدتر باشد، دیو درونش بزرگ تر و قدرتمندتر است.
فردوسی بزرگترین حماسه سرای ایران است و سروده اش، شاهنامه، بخش مهم هویت فرهنگی ایرانیان برای اینکه عظمت کار فردوسی را بدانیم باید به دوران او نگاهی بیندازیم. در زمانی که فرهیختگان ایرانی به زبان عربی می نگاشتند و عربی دانی سبب تفاخر اهل علم و ادب بود فردوسی شاهنامه را به زبان فارسی سرود.
شاهنامه براساس داستان هایی باستانی سروده شده اما فردوسی داستان ها را گسترش داده و با افزودن دیدگاه های خود اثری تازه آفریده که زبانی ساده دارد. خواننده در کشاکش داستان های شاهنامه با پهلوانان زندگی می کند؛ با پیروزیشان احساس پیروزی می کند و در اندوه و شادی با آنها همراه می شود.
فروشگاه اینترنتی 30بوک