جودی دمدمی (15)(دوشنبه های دلگیر)

انتشارات افق منتشر کرد:
فردای آخرهفته‌ها همیشه دلگیر و حالگیر است. هیچ‌کس، به‌جز خودشیرین‌های الکی‌مدرسه‌دوست، خوشش نمی‌آید بعد از دو روز استراحت و تفریح، دوباره برگردد به مدرسه. جودی دمدمی هم از همین بچه‌هایی است که دوشنبه‌ها را دوست ندارد؛ خوشش نمی‌آید برگرد به همان مدرسه، به همان کلاس، به همان میز و صندلی، با همان آدم‌های همیشگی.
در کتاب جودی دمدمی و دوشنبه‌های دل‌گیر - جلد پانزدهم از مجموعه‌ی جودی دمدمی - جودی حاضر است هر کاری بکند اما دوشنبه به مدرسه نرود، یا اصلاً دوشنبه‌ای در کار نباشد. اما وقتی بالاخره به هر ضرب‌وزوی شده به مدرسه می‌رود، آقای تاد را می‌بیند که کلاس و خودش را با پلاستیک‌های حباب‌دار یکی کرده! و همین می‌شود شروع ماجرایی تازه که جودی و استینک با خلاقیت و خوش‌فکری همیشگی‌شان راه می‌اندازند: آن‌ها می‌خواهند برای تمام روزهای هفته یک مناسبت فوق‌باحال پیدا کنند تا سوپرموپرخوش‌گذرانی راه بیندازند.
جودی و استینک با هم‌کلاسی‌ها و دوست‌هایشان چند کار گروهی جالب راه می‌اندازند و اسم‌های جذابی هم برای روزهای هفته انتخاب می‌کنند. بچه‌ها یاد می‌گیرند که خوبی یا بدی روزهای هفته به اسمشان یا ترتیب قرار گرفتنشان در تقویم ربطی ندارد؛ به حال‌وحوصله‌ی خودشان یا کارهایی ربط دارد که می‌توانند دسته‌جمعی انجام دهند. با کمی خلاقیت می‌شود یک‌عالمه تفریح باحال تنهایی و دسته‌جمعی درست کرد. کارهایی مثل جمع‌وجور کردنِ اتاق را هم می‌توان به یک خوش‌گذرانی واقعی تبدیل شود.
اسم‌ها و مناسبت‌های خنده‌داری که جودی و استینک توی اینترنت پیدا می‌کنند یا حتی خودشان روی روزهای هفته می‌گذارند، کتاب را بامزه‌تر هم کرده است: مثلاً روزی که بچه‌ها دوست دارند با صبحانه‌شان بستنی بخورند، تبدیل می‌شود به روز ملی صبحانه بستنی بخور! که خب البته مامانشان کار را خراب می‌کند.
در نهایت، بچه‌ها با خانمی روبه‌رو می‌شوند که بنفش پوشیده و دوستدار صلح است و روی تابلویی نوشته اگر صلح را دوست داری، بوق بزن. و همین ایده‌ی یک روز جذاب دیگر را به جودی و استینک می‌بخشد. همه جمع می‌شوند، با گچ روی زمین نقاشی می‌کشند، لباس‌های بنفش می‌پوشند و درباره‌ی مفهوم صلح و دوستی حرف می‌زنند.
حالا دیگر جودی دمدمی دوشنبه‌ها را دوست دارد؛ دوشنبه روزی است که می‌شود یک‌عالمه مناسبت باحال برای آن در نظر گرفت.
فروشگاه اینترنتی 30بوک