داستان هایی از پروین اعتصانی (4)

انتشارات قیوم کرد:
دی مرغکی به مادر خود گفت تا به چند
مانیم ما همیشه به تاریك خانه ای
من عمر خویش چون تو نخواهم تباه کرد
در سعی و رنج ساختن آشیانه ای
گاهی افراد چیزهایی دارند، اما قدر آن ها را نمی دانند و هنگامی که آنها را از دست دادند میفهمند چه چیزهای با ارزشی داشتند
روزی جوجهای رو به مادرش کرد و گفت: تا کی باید در این لانه مان که تاريك خانه ای بیشتر نیست زندگی کنیم. من همانند شما عمرم را تباه نمی کنم که سعی و تلاش کنم آشیانه ای برای خودم بسازم، هنگامی که مانند شما بزرگ شوم و پر در آورم در باغ و دشت و کوه پرواز کرده و تلاش میکنم در تمام جهان گردش نمایم و همه جا را ببینم و زیباییهای جهان را مشاهده کنم
فروشگاه اینترنتی 30بوک