نوشابه زرد (شومیز)

---

منصور ضابطیان نویسنده، روزنامه‌نگار، مجری، پادکست‌ساز و تهیه‌کننده که پیش از این با نوشتن سفرنامه‌های مختلف به شهرت رسید ، این بار در کتاب نوشابۀ زرد از سفر  به کانادا می‌نویسد و عکس‌ها و خاطرات سفرش به این کشور را در این کتاب با مخاطبین و علاقه‌‌مندان به اشتراک گذاشته است. کتاب نوشابۀ زرد در بهار سال 1402 منتشر شد.

---

برای منصور ضابطیان کانادا همان نوشابۀ پرتقالی خوشمزه که پس از انقلاب دیگر پیدا نشد، نیست. پسردایی پدرش که چند سال قبل از به دنیا آمدن او به مونترال رفته بود بر روی نامه‌های که به پدر منصور ضابطیان می‌نوشت، تمبرهایی زیبا می‌چسباند و منصور ضابطیان این تمبرها را از روی نامه‌ها می‌کَند و در آلبوم می‌گذاشت و در واقع با این تمبرها به دوستان و همکلاسی‌هایش پُز می‌داد. پس از آن کانادا آرام‌آرام وارد اطلاعات جغرافیایی و تاریخی و چیزی فراتر از نوشابه و تمبر شد و در واقع تبدیل به مقصدی برای ایرانی‌هایی شد که دوست داشتند مهاجرت کنند و به دنبال جای جدیدی برای زندگی می‌گشتند.

منصور ضابطیان از همان دوران کودکی دوست داشت به کانادا سفر کند و کانادا یکی از مقاصد رؤیایی او بود. در زمستان سال 1398 او امیدوار بود که بتواند به این کشور سفر کند اما با شیوع همه‌گیری ویروس کرونا این آرزو سه سال عقب افتاد. او بالاخره توانست در اواخر سال 1401 به کانادا سفر کند. مقصد او در این سفر مونترال در استان کبک و تورنتو در استان اونتاریو بود که هر دو در شرق کانادا قرار دارند. در نهایت او تجربیات سفرش به کانادا و عکس‌های این سفر را در سفرنامۀ نوشابه زرد با علاقه‌مندان به اشتراک گذاشت. 

«نیمی از وزنم را انداخته‌ام روی چمدان تا زیپش راحت‌تر بسته شود؛ بدترین زمان برای اینکه تلفنت زنگ بخورد. اما انگار در جهان، «بدترین‌ها» استعداد منحصربه‌فردی برای پیدا کردن یکدیگر دارند. برای همین است که درست یک ساعت قبل از اینکه بخواهم به‌سمت فرودگاه امام حرکت کنم، دوستم پای تلفن می‌پرسد: «راستی اپلیکیشن Arrivecan رو نصب کرده‌ای؟»
«این دیگه چه کوفتیه؟»
«اِ، حتماً باید نصب کنی،‌ چطور نمی‌دونستی؟ زود باش...»
و من این بار تمام وزنم را روی چمدان می‌اندازم تا زیپش بسته شود و می‌روم سراغ اپ‌استور که معلوم نیست بشود بازش کرد یا نه! اپ را نصب و چیزهایی را که می‌خواهد آپلود می‌کنم. کپی پاسپورت و کارت واکسن و هزار تا سؤال باربط و بی‌ربط، سؤال آخر را که جواب می‌دهم، یک بارکد و شماره می‌دهد و می‌گوید اطلاعاتتان ثبت شد؛ حالا استرس تکنولوژی جای خودش را به استرس دیر رسیدن به فرودگاه می‌دهد. مسخره است که بعد از این همه سال سفر کردن، هنوز هم استرس دیر رسیدن به فرودگاه و جا ماندن از پرواز را دارم!»

«پرواز به‌لطف کتابی از دیوید سداریس، چند پادکستی که دانلود کرده‌‌ام و یک قرص کامل ملاتونین که باعث می‌شود دو تا چرت نیم ساعته بزنم، قابل تحمل می‌شود. البته نباید از نقش جای راحتی که در هواپیما دارم غافل شوم. (صندلی‌های اگزیت معمولاً جاهای راحت‌تری در هواپیما هستند؛ چون به‌خاطر نزدیکی‌شان به درهای خروجی اضطراری، جای پای بهتری دارند. بعضی از خطوط هواپیمایی برای صندلی‌های اگزیت پول بیشتری می‌خواهند، اما در اغلب موارد شما می‌توانید با کمی دلبری برای مسئول کارت پرواز، اینجا را از آن خود کنید.)»

«سال‌ها پیش در چهارراه اميراکرم تهران یک همبرگر فروشی بزرگ بود به اسم «آندره» با اینکه جای آندره خیلی بزرگ بود اما فقط همبرگر می‌فروخت. آن روزها حتی چیزبرگر هم مد نبود و هنوز کسی طعم اصیل همبرگر را با پنیر و سس قارچ و این جور چیزها خراب نمی‌کرد. آندره دو ویژگی داشت یکی یک سس خاص که با تعطیل شدنش دیگر فقط خاطره‌ای از طعمش ماند و هیچ وقت دیگر آن را تجربه نکردم و دیگری دوغ‌های دست‌سازی که ترکیبش با آن همبرگر چیز عجیبی می‌شد. البته مطمئنم که اگر از یک خارجی بخواهید همبرگر را با دوغ بخورد، ممکن است حالش بد شود؛ اما آنها نمی‌دانند که ما از سرزمینی آمده‌ایم که در یکی از بزرگ‌ترین شهرهایش مردم گوشفیل را هم با دوغ می‌خورند!»

اگر به سفرنامه علاقه‌مند هستید حتماً کتاب نوشابۀ زرد و دیگر سفرنامه‌های منصور ضابطیان را بخوانید. نثر طنز و جذاب منصور ضابطیان سفرنامه‌هایش را دوچندان زیباتر کرده است.

- تمام سفرنامه‌های منصور ضابطیان که نشر مثلث آن‌ها را منتشر کرده است. نویسنده در این سفرنامه‌ها از سفرش به ترکیه، کشورهای اروپایی و آسیایی تعریف کرده است.

- کتاب سن‌پترزبورگ موزیکانچی دارد اثر علی اکبر شیروانی که نویسنده در آن نگاهی به هویت ایرانی در شهرهای دور ایران انداخته است. این کتاب چهارمین جلد از مجموعۀ تماشای شهر است.

- سفرنامۀ برادران امیدوار اثر عیسی امیدوار و عبدالله امیدوار و شرح جهانگردی آنان است. این دو برادر اولین ایرانیایی بودند که به جهانگردی پرداختند و بین سال‌های 1333 تا 1343 بسیار مشهور بودند. آن دو با هم به کشورهای مختلف دنیا سفر کردند و کتاب سفرنامه‌شان حاوی خاطرات و عکس‌های آنان از این سفرها است.

- سفرنامه‌ی اروپا (تأملات زمستانی بر تأثرات تابستانی)، سفرنامۀ نویسندۀ معروف روسی فیودور داستایفسکی به کشورهای مختلف اروپا است. او با مشورت پزشکان اروپایی برای علاج حمله‌های صرع خود راهی اروپا می‌شود اما این سفر تبدیل به سفری سیاحتی می‌شود و او به شهرهایی مثل برلین، لندن، پاریس، فلورانس، میلان و وین می‌رود و یادداشت‌هایش از این سفرها را در ماهنامه‌ای منتشر می‌کند.