سیاستگذاری های اجتماعی در ایران

انتشارات شیرازه منتشر کرد:
سیاست گذاری اجتماعی به عنوان رشته ای مستقل در
علوم انسانی نه قابل تقليل به سیاست است و نه می تواند
استقلال نسبی دولت ها را از روابط قدرت موجود در جامعه نادیده بگیرد به این معنا،
امکان نقد و بررسی سیاستگذاری اجتماعی مستلزم پذیرش این امر است
که تمامی اقدامات دولت ها محدود کننده و سلطه جویانه نیستند و
نقش دولت ها به اعمال قدرت خلاصه نمیشود این اقدامات همچنین
حاصل فعالیت های فکر شده و عقلانی کارگزارانی هستند که دغدغة
تشخیص و شناسایی مشکلات اجتماعی و تبیین چارچوبهایی برنامه ای را برای حل آنها دارند.
از چنین منظری، نقد و بررسی سیاستگذاری اجتماعی به عوض تمرکز صرف
بر موضوع قدرت از یکسو به پرسش از موضوع نمایندگی مردمی دولت می پردازد
و از سوی دیگر به نقد و بررسی نهادها به معنای قیود محدودیت ها
و محذورات ابداع شده انسانی ای میپردازد که ارتباطات انسانی را شکل میدهند.
نهادهایی که در هر دوران حاصل باورها و ارزشهای مشترک و عملکردهایی هستند
که توانایی هماهنگ کردن زندگی اجتماعی مشخصی را داشته اند
و هم اکنون باید بازبینی و بازاندیشی شوند تا بار دیگر از چنین توانایی ای برخوردار گردند.
فروشگاه اینترنتی 30 بوک