کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات

معرفی کتاب کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات اثر جمعی از نویسندگان

امتیاز در گودریدز: ☆ ☆ ☆ ☆ ☆

کتابِ کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات از سایت گودریدز امتیاز 3.4 از 5 را دریافت کرده است.

امتیاز در آمازون: ☆ ☆ ☆ ☆ ☆

کتابِ کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات از سایت آمازون امتیاز 4.4 از 5 را دریافت کرده است.

معرفی کتابِ کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات:

کتاب کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات، اثر رابرت. ای. ریس، مرلین. ن. سایدام و مری مونتگومری لیدنکوئیست سه تن از ریاضیدانان‌های برجستهٔ آمریکایی است. این کتاب پس از انتشار بسیار پرفروش بوده است و یکی از برترین کتاب‌ها در زمینهٔ تدریس ریاضیات به دانش‌آموزان دورهٔ ابتدایی و راهنمایی به‌شمار می‌رود. روش‌های علمی این کتاب به معلمان مدارس کمک می‌کند تا بتوانند ریاضیات را به‌نحوی متفاوت و معنادار به کودکان آموزش دهند.

کتابِ کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات به چه کسانی کمک می‌کند؟

حتماً هنگام تدریس ریاضیات سؤالات زیادی برایتان به‌وجود خواهد آمد. مثلاً وقتی که کودکان سال تحصیلی را آغاز می‌کنند، چه پیش زمینه‌ای از ریاضیات دارند و به چه اطلاعاتی در زمینهٔ ریاضیات نیاز دارند؟ چگونه می‌توان هر یک از کودکان را با توجه به تفاوت‌های فردی آنان، چنان آموزش داد که درس خود را به خوبی یاد بگیرند؟ پاسخ به این سؤال و بسیاری سؤالات دیگر در زمینهٔ تدریس ریاضیات را در کتاب کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات خواهید یافت.

جملات درخشانی از کتابِ کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات:

«مردم، غالباً ریاضیات و علم حساب را معادل یکدیگر می‌دانند. علم حساب با اعداد سروکار دارد. اگر به برنامهٔ تحصیلی ریاضیات توجه کنید، درخواهید یافت که تأکید آن بر کسب مهارتهایی در زمینهٔ محاسباتی (جمع، تفریق، ضرب و تقسیم با اعداد صحیح، کسرها و اعداد اعشاری) است. تصور می‌کنید که این موضوعات، تمام آن چیزهایی است که کودکان شایستگی یادگیری آنها را دارند؟ ریاضیات چیزی بیش از محاسبات صرف است. چند عبارت زیر گسترهٔ وسیع ریاضیات را مشخص می‌کند:
۱ ـ ریاضیات، مطالعهٔ الگوها و ارتباطات است. کودکان باید دریابند که چگونه برخی از اندیشه‌ها تکرار می‌شوند و از ارتباط میان مفاهیم متفاوت ریاضیات آگاه شوند. این کار باعث می‌شود که کودکان تمام دوران تحصیلات را مانند دانه‌های زنجیره، مرتبط ببینند و درک کنند هر مبحث، چون ریسمانی در هم تافته، به مباحث دیگری وابسته است که در یادگیری آن مبحث خاص مؤثر است. کودکان باید دریابند که چگونه مطلبی به مطالب دیگری که پیش از این فراگرفته‌اند، شباهت دارد یا با آن متفاوت است. فرض کنید با بچه‌های کلاس دوم سروکار دارید. اکنون می‌توانید دریابید که چگونه یک حقیقت ساده مانند 5= 3+2 یا حقیقت اساسی دیگری مانند ۲ = 3 + 5 ارتباط دارد یا در کلاس پنجم کافی است توجه کنید که ضرب اعداد اعشاری تا چه اندازه شبیه به ضرب اعداد صحیح است.»

«به محض اینکه یک برنامهٔ تحصیلی در یک دورهٔ طولانی اجرا شد، مردم آن را به عنوان تنها توالی «حقیقی» تصور می‌کنند. در نتیجه، هرگونه پیشنهاد حذف یک بحث یا تغییر در توالی مباحث، موجب کشمکشهای بسیار در پذیرش آن می‌گردد. گاهی یک حادثه به کمک این فرآیند می‌آید. برای مثال، هنگامی که شورویها اسپونتیک یک را به مدار فرستادند، ضربهٔ ناشی از این اقدام، که از برتر تکنولوژیک کشور دیگری حکایت می‌‌کرد، باعث سرعت بخشیدن به تغییر در برنامهٔ درسی شد. ریاضیات جدید در 1950 و 1960 حاصل این اقدام بود و با میلیونها دلاری که به سوی ریاضیات و آموزش علوم سرازیر شد، برنامه‌های مدارس تقویت گردید. ریاضیات به طور کامل وارد میدان شد و به سبب منافع آن و مشاهدهٔ عقب‌ماندگی برنامه‌های پیشین، و به دلیل نیاز، برنامه‌های جدید توسعه یافت. تأکید بر سودمندی اجتماعی به مواردی مانند ساختمان ریاضیات، اعمال و معکوسهای آنها، دستگاههای عددنویسی، خواص اعداد و تشکیل زبان منتقل شد. به این ترتیب، نه تنها مباحث تازه‌ای به دروس مدارس ابتدایی افزوده شد، بلکه بعضی مباحث قدیمی‌تر نیز در سطوح پایین‌تری ارائه گردید.»

«تغییر در برنامه‌های تحصیلی، در نگرش ما از چگونگی یادگیری کودکان نیز تأثیر می‌گذارد. تا سالهای اولیهٔ این قرن، ریاضیات برای پروردن قوای ذهنی با ایجاد نظم فکری تدریس می‌شد و تصور بر این بود که سروکله‌زدن با مسایل ریاضی نوعی تمرین فکری است که به کار منظم مغز کمک موثری می‌کند. در اواخر قرن، نظریهٔ نظم فکری تحت تأثیر ادوارد تورندایک جای خود را به نظریهٔ ارتباط (پیوستگی) داد. نظریهٔ محرک ـ پاسخ، که در آن برضرورت بهره‌گیری از ارتباط با پیوستگی قوی تأکید می‌شد، به تأکید بر سرعت، دقت و توسل به تکرار و تمرین منتج شد. از این‌رو، تأکید عمده بر این بود که چگونگی تسلط یافتن کودکان بر مهارتهای خاص و همچنین سطح نسبی دشواری با سهولت مباحث گوناگون تشخیص داده شود. تعیین دقیق میزان تسلط دانش‌آموزان بر مباحث گوناگون، ضروری به نظر رسید و توالی در آموزش مطالب اهمیت یافت. برای مثال، معرفی ۳x۷ پیش از معرفی ۷x۳ قرار گرفت. آزمونهای استاندارد شده رایج شد و می‌شد کودکان را بر حسب میزان کسب مهارتهای ریاضی، رده‌بندی کرد. این طبقه‌بندی باعث شد که معلمان برای آنکه دانش‌آموزان نمره‌های بالاتری در امتحان کسب کنند، به تمرینهای بی‌پایان متوسل شوند. در واکنش نسبت به انتقادات شدید از برنامهٔ تمرین محوری و تحت تأثیر نویسندگان چون جان‌دیویی؛ در سال 1920 جنبش پیشرو به دفاع از یادگیری اتفاقی پرداخت.»

چرا باید برای تدریس ریاضیات، از کتابِ کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات کمک بگیرید؟

ریاضیات یک شیوهٔ تفکر است و ما را به داشتن راهبردی در سازماندهی و تجزیه و ترکیب داده‌ها مجهز می‌کند. مردم تصور می‌کنند که نیازی به اطلاعات چندانی در زمینهٔ ریاضیات ندارند اما همهٔ آن‌ها برای حل مسائل روزمرهٔ خود با ریاضی سروکار دارند. برخی هر روز با نوشتن یک معادله و حل کردن آن از ریاضیات بهره می‌برند و برخی دیگر با تشکیل یک جدول و ثبت اطلاعات در آن و برخی نیز برای مقایسه چند چیز با یکدیگر به سراغ ریاضیات می‌روند. اما باید به این نکته توجه کرد که ریاضیات در برنامهٔ مدارس ابتدایی نقش برجسته‌ای ایفا می‌کند و باید به‌طور صحیح به دانش‌آموزان آموزش داده شود.

اگر از خواندن کتابِ کمک به کودکان در یادگیری ریاضیات لذت بردید، از مطالعۀ کتاب‌های زیر نیز لذت خواهید برد:

• کتاب آموزش ریاضی به کودکان از طریق ریاضیات اثر امی نوئل پارکز است. او در این کتاب به اهمیت برنامه‌های درسی دوران کودکی، به‌ویژه ریاضیات پرداخته است و در این کتاب با کمک نظریهٔ ویگوتسکی نشان می‌دهد که چطور می‌توان به یک کودک در حین بازی ریاضیات را آموزش داد.