ماهیت تکنولوژی و هنر تکنولوژیک

اين کتاب، به صورت نظري به ماهيت تکنولوژي و هنر تکنولوژيک مي‌پردازد که نظري است در حوزة تکنولوژي اطلاعات. کتاب حضار، در يک مقدمه علمي، چهار فصل و کلام آخر به پايان برده شده است که به دو راه تکنيکي و معنوي فراروي ما پرداخته است. چهار فصل کتاب به صورت کلي، نقدي است به صنعت هنر تکنولوژيک که به جاي پرداختن به روح هنري و نقبي به هنر که برخواسته از جهان ناسوتي و لاهوتي است، به جهان مادي و سرمايه‌داري بسنده شده است. آنچه از هنر در عصر تکنولوژيک مانده است، کاريکاتوري است از هنر اصيل و واقعي‌اي که بيشتر به وارونگي هنري مي‌ماند. مددپور هنر را اصيل و خدايي مي‌خواهد و باور دارد که روح سرمايه‌داري و هنر صنعتي، هنر را اقتصادي، بازاري و کالايي مي‌کند، آنچه به جا مي‌ماند، جز برهنگي هنري نيست. فصل اول کتاب به ماهيت تکنولوژي از نظر فلسفي و علمي به هنر مي‌پردازد و بنياد حضوري و مابعدالطبيعي تکنولوژي را به بحث مي‌گيرد و از اصول تکنيکي، انتقال تکنولوژي به معني فلسفي، آشفتگي انتقال تکنولوژي کاربردي به کشورهاي غير تکنولوژيک مي‌گويد. در فصل دوم به تجلي وجود در نظام تکنيک و نظام معنوي مي‌پردازد که هنر و صنعت قديم و جديد، مابعدالطبيعة هنر تکنولوژيک، انديشه انتقادي پرپر حافظ نظام تکنيک و غربزدگي از بحث اصلي آن است. در فصل سوم به مابعدالطبيعة سينما، هنر تکنولوژيک مي‌پردازد که تکنولوژي نحوي انکشاف حقيقت، وارستگي از عالم تکنيک، تکنيک ـ هنر سينما، ولايت، صورت انکشاف حقيقت از بحث اصلي آن است. فصل چهارم به اطلاعات و تکنولوژي اطلاعاتي مي‌پردازد که تکنولوژي اطلاعاتي رسانه‌هاي گروهي، تکنولوژي اطلاعاتي تحقيقاتي ـ علمي، اطلاع به ايران از اهم بحث اين فصل است. در کلام آخر وي به دو راه تکنيکي و معنوي مي‌رسد که آن را فرا روي خوانندگان مي‌گذارد، که به حقيقت هنر پي برده و از صنعتي شدن هنر به معناي کالايي دوري گزيده شود. در متن کتاب دربارة هنر، چنين آمده است: ما نبايد تسليم همان نسبتي شويم که بين بشر جديد و تکنولوژي وجود دارد. تسخير جوهر تمدن جديد غرب در گروه همين تغيير نسبت است، وگرنه، گزينش، آن‌سان که ما انتظار داريم امکان‌پذير نخواهد بود.