داستان های جن و پری

کتاب داستان‌های جن و پری مجموعه‌ای از چهار داستانِ کوتاه از چهار نویسندهٔ مشهور و به‌نام ژاپنی است. داستان‌های این کتاب از میان آثار برجسته‌ترین و صاحب‌سبک‌ترین نویسندگان عصر مِیجی و عصر تایشو گلچین شده‌اند و بر اساس ترتیب تاریخی چاپ شده‌اند تا خواننده بتواند رشته‌ای را که داستان‌های مجموعه را به یکدیگر دوخته است درک کند و با تحول و تکامل ژانر ترسناک در ژاپن و همچنین با مقولهٔ جن و شبح در فرهنگ و فولکور ژاپن آشنا شود.

اگر به داستان‌های کوتاه و افسانه‌های جن و پری علاقه دارید و دوست دارید با داستان‌های قدیمی ژاپنی در همین سبک آشنا شوید حتماً این مجموعهٔ بی‌نظیر از افسانه‌های ژاپنی را بخوانید.

بریده‌ای از داستان رکورکوبی:
«حدود پانصد سال پیش کیکوجی، ارباب کیوشو، مردی به نام ایسوگای هِیگازائمون تاکِتسورا را در خدمت خود داشت. هیگازائمون توانمندی‌های بی‌نظیر زیادی همچون تیراندازی و سوارکاری را از اجداد جنگجوی خود به ارث برده بود و از بدو تولد در خون خود داشت. همان زمانی که هنوز بالغ نشده بود در هنرهای شمشیرزنی، تیراندازی و مبارزه با نیزه از استادانش نیز پیشی گرفته و خود را در مقام جنگجویی پخته و زبردست اثبات کرده بود. هنگامی که شورش‌های عصر اِیکیو (1441-1429) رخ داد، هیگازائمون جنگاوری خود را به نمایش گذاشت و بارها مورد تحسین قرار گرفت. اما زمانی که خاندان کیکوجی نابود شد، او بدون ارباب ماند. می‌توانست به خدمت اربابی دیگر دربیاید، اما از آن‌جا که هدفش پیشرفت شخصی و منافع خودش نبود و هنوز وفاداری به ارباب سابقش از دلش پاک نشده بود تصمیم گرفت زندگی دنیوی را ترک کند. سرش را تراشید و راهب شد. نام بودایی کایریو را برای خود برگزید و به سفر پرداخت. اما روح جنگجوی کایریو در ردای راهب همچنان زنده بود. همچون گذشته از خطر هراسی نداشت و از رنج گریزان نبود.»

بریده‌ای از داستان آهِ پری دریایی:
«یکی بود، یکی نبود، زیر گنبد کبود، در روزگاری که هنوز دودمان آیسین کیورو مانند گل صدتومانی شکوفا بود و می‌درخشید، در شهر بزرگ نانکین در چین، شاهزاده‌ی جوانی به نام موسِیچو می‌زیست. پدرش در دربار پکن خدمت کرده و موردتوجه امپراتور چیانلونگ بود، و همان‌قدر که با توانمندی‌های خود دیگران را به وجود آورده بود با ثروت چشم‌گیری که اندوخته بود آن‌ها را از خود رانده بود و هنگامی که تک‌پسرش سِیچو طفلی بیش نبود دارفانی را وداع گفته بود. پس از مدت‌کوتاهی مادر سِیچو نیز از دنیا رفت و او که تنها و یتیم رها شده بود مالک ثروتی همچون کوه شد. سِیچو جوان و ثروتمند و علاوه‌برآن وارث خانواده‌ای نجیب و برجسته بود و با همین‌ها نیز هر آن‌چه برای خوشبختی لازم است برایش مهیا بود. اما روزگار علاوه‌براین‌ها به او چهره‌ای زیبا و دانش و استعداد نیز بخشیده بود: ثروتی افسانه‌ای، زیبایی‌ای اصیل و مغزی آکنده از دانش. در سرتاسر نانکین جوانی نبود که حتی در یکی از این زمینه‌ها قادر به رقابت با او باشد. در هر مسابقه و بازی‌ای، هنگام رقابت بر سر دختران دانشجوی زیبارو، و یا در شعروشاعری همیشه همه قافیه را به او می‌باختند و به‌ناچار سر تعظیم فرود می‌آوردند. و چنین بود که تمام فاحشه‌های شهر آرزو داشتند حتی به مدت یک ماه یا نیمی از ماه معشوقه‌ی این شاهزاده‌ی زیبارو باشند.»

بریده‌ای از داستان بی‌بی‌ هیولا:
«شاید آن‌چه برای‌تان روایت می‌کنم باور نکنید. نه، حتماً با خودتان خواهید گفت که دروغ می‌گویم. حکایتی که می‌خواهم برای‌تان بگویم متعلق به گذشته‌ای دور نیست. ماجرایی است که در همین عصر تایشو رخ داده است. محل وقوع آن نیز همین شهری است که به زندگی در آن عادت کرده‌اید، همین توکیو. از خانه که بیرون می‌روید، قطار شهری و خودروها به هر سو در حرکت‌اند. در خانه مدام تلفن زنگ می‌زند. روزنامه را که باز می‌کنید، صفحات آن پوشیده از اخبار اعتصاب و جنبش‌های مدنی برای حقوق زنان هستند... طبیعی است که هر قدر هم برای‌تان بگویم در چنین دورانی، در گوشه‌ای از این پایتخت غول‌پیکر ماجراهایی مانند داستان‌ها پو و هوفمان واقعاً رخ داده است باور نمی‌کنید. اما صدها هزار چراغی که هنگام غروب در محله‌های مختلف این شهر روشن می‌شوند تا تاریکی را از شهر برانند به معنی عقب‌نشینی شب و بازگشت روز نیست. همین‌طور امواج رادیو و طیاره‌هایی که واقعاً بر طبیعت چیره شده‌اند نقشه‌ی جهان اسرارآمیزی را که در اعماق طبیعت پنهان است آشکار نکرده‌اند. بنابراین، چرا در این شهر توکیو که خورشید تمدن و پیشرفت بر آن تابیده، نیروهای اسرارآمیز اشباح که همواره وارد خواب ما می‌شوند باعث وقوع اتفاقات عجیبی مانند آن‌چه در میکده‌ی اوبرباخ رخ داد نشوند؟»

همهٔ ما از افسانه‌ها و داستان‌های جن‌وپری خاطرات شیرینی داریم، هزار و یک شب خوانده‌ایم و به قصه‌های مادربزرگ در مورد جن‌هایی در حیاط پشتی گوش داده‌ایم و با داستان‌های غربی مانند سیندرلا و پینوکیو بزرگ شده‌ایم. شاید دانستن این نکته برای‌تان جالب باشد که اجنه یا همان ازمابهتران و هیولاها در همهٔ فرهنگ‌ها حضور دارند و کودکان تمام کشورهای دنیا با داستان‌های افسانه‌ای شهر و کشور‌شان ترسیده‌اند و البته از این ترس لذت برده‌اند و به شنیدن آن‌ها عادت کرده‌اند. موجودات تخیلی از دوران کهن در تاروپود و فرهنگ و ادبیات ژاپن نیز حضور داشته‌اند. کتاب داستان‌های جن‌ و پری بر روی یک دورهٔ تعریف‌شده و محدود از ادبیات ژاپن تمرکز کرده است، دوره‌ای که گذر از ادبیات کهن و سنتی به نوعی ادبیات متأثر از غرب با ساختارهای جدید است. در واقع این کتاب شما را با عبور اشباح و جن‌های ژاپن از دروازهٔ این ادبیات نوپا و جدید و تولد ژانر تخیلی-ترسناک ادبیات مدرن ژاپن آشنا می‌کند.

• فهرست
• مقدمه‌ی مترجم
• درباره‌ی نویسنده‌ها و داستان‌ها
• رکورکوبی (لافکادیو هرن)
• شب سوم (ناتسومه سوسه‌کی)
• آه پری دریایی (تانیزاکی جونئیچیرو)
• بی‌بی هیولا (آکوتاگاوا ریونوسوکه)
• توضیحات 
• نام‌نامه

• در چشم شیطان داستانی کوتاه از جوئینچیرو تانیزاکی نویسندهٔ ژاپنی است. راوی این رمان نویسنده‌ای است که طی تماس ناگهانی با دوست صمیمی‌اش عاشق رمان‌های جنایی می‌شود و همین باعث می‌شود درگیر ماجرای قتلی عجیب‌وغریب شود.

• قتل اتسویا داستانِ کوتاه دیگری از جوئینچیرو تانیزاکی است. این کتاب شرح تحول رابطهٔ دو جوان عاشق‌پیشه از طبقات اجتماعی متفاوت است که مجبور می‌شوند برای رسیدن به هم از خانه فرار کنند. اما پس از مدتی به اقتضای شرایط سخت رنگ عوض می‌کنند و شخصیت‌‌شان کاملاً تغییر می‌کند.

• باچان داستانی کوتاه از ناتسومه سوسه‌کی نویسندهٔ ژاپنی است. این کتاب داستان معلمی تازه‌کار است که برای تدریس به شهر ماتسویاما در جزیره‌ای کوچک و دورافتاده در ژاپن می‌رود. این معلم جوان از کودکی بی‌پروا و پرخاشگر بوده و خدمتکاران خانه به او باچان یا ارباب کوچک می‌گفتند. موضوع اصلی این رمان اخلاقیات معاصر است.