زندگی خوب و بسنده

زندگی خوب و بسنده از سایت گودریدز امتیاز 3.4 از 5 را دریافت کرده است.

کتابِ زندگی خوب و بسنده از سایت آمازون امتیاز 4.2 از 5 را دریافت کرده است.

کتابِ زندگی خوب و بسنده اثر آورام اَلپرت محقق و مدرس، در سال 2022 منتشر شد. آورام اَلپرت حاصل سال‌ها تحقیق در زمینهٔ خوب زیستن  را در این کتاب با خوانندگانش به اشتراک گذاشته است. او تلاش کرده است تا به تصویری روشن از مفهوم زیست باارزش برسد. در واقع نویسنده این کتاب نشان‌مان می‌دهد  چطور می‌توان در دنیایِ پر هرج‌ومرج و فاجعه‌بار کنونی، به زندگی‌ای باارزش رسید. او در کتابِ زندگی خوب و بسنده به خوانندگانش  می‌گوید چگونه با پذیرش محدودیت‌ها می‌توان به یک زندگی رضایت‌بخش و جامعه‌ای هماهنگ رسید.

«کتابِ زندگی خوب و بسنده کتاب فوق‌العاده‌ای است. اَلپرت با لحنی صمیمی و استدلال‌هایی نافذ و گیرا ثابت می‌کند تعهد نهادینه و اغلب ناگفته‌مان به برتری‌جویی مانع بهبود وضع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ما می‌شود. شاید آموختنِ طلبِ زندگی خوب و بسنده کلید تحول اجتماعی باشد.» - بری شوارتس، نویسندهٔ کتاب پارادوکس انتخاب: چرا بیشتر کمتر است

«این کتاب را در زمان مناسبی خواندم و به‌نظرم این کتاب پادزهر جوامع و سیستم‌‌های امروزه است... این یک کتاب فلسفی و تقریباً سیاسی است که به شما از راه‌هایی متفکرانه تغییر زندگی را نشان می‌دهد.» - آلیسون استونر، مجلهٔ نیویورک

«دیدگاه اَلپرت در کتاب زندگی خوب و بسنده، انرژی‌بخش است.» - لیلی مایر، مجلهٔ آتلانتیک

اَلپرت در کتابِ زندگی خوب و بسنده وعدهٔ ساختن یک آرمان‌شهر دروغین را نمی‌دهد، چون معتقد است زندگی هیچ‌وقت نمی‌تواند به اندازهٔ کافی خوب باشد چون همیشه حوادث و تراژدی‌هایی خارج از کنترل ما وجود خواهد داشت. به همین دلیل است او معتقد است که ما باید از تقسیم جهان به برنده و بازنده دست برداریم و به‌جای مسابقه با هم، در کنار یکدیگر در زندگی پیش برویم. با خواندن کتابِ زندگی خوب و بسنده، راه درست زندگی کردن را بیاموزید.

«نمی‌توان برای شرایط بغرنج کنونی دلیل واحدی پیدا کرد، شرایطی که در آن افراد معدودی غرق فراوانی‌اند و بسیاری با کاستی‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند. تقریباً هر روز کتاب‌های جدیدی منتشر می‌شود که برخی از جنبه‌های این مشکل را توضیح می‌دهند و راه‌حلی پیش رویمان می‌گذارند: نقدهایی به برخی نظام‌های ارزشی خاص مانند نخبه‌گرایی، نظام طبقاتی کاستی، یا سرمایه‌داری که در آن با انباشت ثروت در دستِ به‌اصطلاح برندگان مواجهیم، یا وعده‌های پوچ شایسته‌سالاری، یا کمال‌گرایی، یا سلطهٔ انسان بر طبیعت. من بسیاری از این نقدها را مبنای کارم قرار داده‌ام. اما یکی از ادعاهای اصلی من این است که با یک نظام ارزشی مشترک می‌توان این سازمان‌های به‌ظاهر متفاوت سیاسی، فردی و زیست‌محیطی را باهم متحد کرد؛ این همان چیزی است که من برتری می‌نامم. اگر برتری را فقط در نظام‌ها یا برهه‌های اعتقادی خاصی بررسی کنیم، از شبکهٔ فراگیر و درهم تنیدهٔ دل‌مشغولی‌هایی غافل می‌شویم که ریشه در باوری واحد دارند، باور به اینکه بعضی آدم‌ها، خانواده‌ها، ملت‌ها یا گونه‌ها بهتر و شایسته‌تر از دیگران‌اند. با انتخاب واژهٔ برتر می‌خواهم تمایز دیرین میان دو مفهوم «برترین» و «خوب» را شرح دهم. مثلاً مسیح در بهشت گم‌شدهٔ‌ (1667) جان میلتون، شایستگی‌اش را با «خوب بودنش» اثبات می‌کند، که «بسی فراتر از برتر یا متعالی بودن است». در این تمایز «برتر» در وصف کسانی به کار رفته که از قدرت و نفوذ زیادی برخوردارند و مسیر زندگی و سرنوشت انسان‌ها را تعیین می‌کنند، و «خوب» وصف کسانی است که به اخلاقیات و شرافت پایبندند.»

«چند نفر از کسانی که این ایده‌ها را با آنها در میان گذاشته‌ام از من پرسیده‌اند که چرا به‌جای گذر از برتری‌جویی، نمی‌کوشم تعریف تازه‌ای از برتری را جا بیندازم و آن را خوش‌رفتاری با یکدیگر، احترام به توانمندی‌های هم و کمک به شکوفایی همدیگر توصیف کنم. پرسش بجایی است. اگر هم شما ترجیح می‌دهید سخنان این کتاب را بازتعریفی از برتری برداشت کنید، من حرفی ندارم (و البته نمی‌توانم حرفی داشته باشم)، اما صرف‌نظر از یکدندگی‌ام، بنا به دلایلی هدفم بازتعریف برترینگی نیست. هرقدر هم که وضع جهان، خودمان و یکدیگر را بهبود ببخشیم به کمال نمی‌رسیم و جهان‌بینی خوب‌وبسندهٔ من هم بر مبنای این واقعیت شکل‌گرفته که زندگی فقط می‌تواند بسنده باشد و چاره‌ای نداریم جز اینکه زندگی‌کردن با مصیبت‌ها، حوادث و کاستی‌هایش را بیاموزیم. حتی اگر روزی جهان بسنده‌ای را بسازیم که در این کتاب از آن دفاع می‌کنم ـ جهانی که در آن همه زندگی خوبی داشته باشند و معنا و هدفی برای زندگی بیابند، توانمندی‌های منحصربه‌فرد و کاستی‌های یکدیگر را با آغوش باز بپذیرند، نظم اجتماعی در خدمت تضمین منزلت و کفایت برای همه باشد و از منابع طبیعی‌مان مراقبت و حیاتمان را حفظ کند‌ ـ باز هم از احتمال عشق نافرجام، خیانت در جبهه‌های سیاسی و بلایای طبیعی در امان نخواهیم بود و ناچاریم با آنها کنار بیاییم.»

«به نظرم نکتهٔ مهم در اندیشهٔ وینیکات این است که بسنده بودن با آنکه بار سنگینی از دوش ما برمی‌دارد، کار بسیار دشواری است. این کار ما را وادار می‌کند در مورد میل غریزی و عمیقمان برای عشق‌ورزی به کودکانمان و حمایت بی‌وقفه از آنها تردید کنیم. اما از سوی دیگر از بار اضطراب‌ها و زحمت‌هایمان هم می‌کاهد ـ چه آنهایی که سنگینی‌شان را در عمق وجودمان احساس می‌کنیم و چه آنهایی که حین تلاش بی‌پایان برای رسیدن به کمال بر دوش دیگران می‌گذاریم. وینیکات نشان می‌دهد که رهایی از این فشارها به معنای فرار از مسئولیت‌هایمان در قبال یکدیگر نیست، بلکه به این معناست که سعی کنیم روابطمان را به طریقی معنادارتر پیش ببریم. پژوهش او نشان می‌دهد که وقتی از بسندگی حرف می‌زنیم، منظورمان فقط مادیات نیست. در همین راستا، دو روان‌شناس به نام‌های روی باومایستر و مارک لیری در مقالهٔ معروفشان با عنوان «نیاز به تعلق داشتن» عنوان می‌کنند: «انسان میلی فراگیر به برقراری و حفظ دست‌کم تعدادی حداقلی از روابط میان‌فردیِ پایدار، مثبت و اثرگذار دارند». به گفتهٔ آنها این میل تا سرحد تبدیل‌شدن به یک «نیاز» پیش می‌رود، زیرا ما نمی‌توانیم فقط بعد مادی زندگی انسان را در نظر بگیریم. ناگفته پیداست که ما بدون غذا و سرپناه نمی‌توانیم زنده بمانیم، اما، بنا بر «نظریهٔ تعلق»، بدون یکدیگر نه می‌توانیم نیازهای مادی‌مان را برآورده کنیم و نه شکوفایی تمام‌عیار را تجربه کنیم.»

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که به سمت عظمت گرایش دارد، دنیایی که در آن احساس می‌کنیم باید جزو ثروتمندترین، قدرتمندترین و مشهورترین افراد باشیم وگرنه در زندگی شکست خورده‌ایم. اما آورام اَلپرت در کتابِ زندگی خوب و بسنده توضیح می‌دهد که چرا هیچ‌کس واقعاً از این جامعهٔ رقابتی سود نمی‌برد و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان زندگی‌ای دیگر داشت، زندگی‌ای به‌قدر کافی خوب. اَلپرت در این کتاب نشان می‌دهد که چگونه وسواس‌های ما برای رسیدن به زندگی‌ای عالی منجر به استرس و اضطراب می‌شود، به روابط‌مان آسیب می‌زند و باعث نابرابری گستردهٔ سیاسی و اقتصادی شده و جهان طبیعی اطراف‌مان را تخریب می‌کند. او توضیح می‌دهد که چگونه می‌‌توان از چنین افکاری فراتر رفت و جامعه‌ای را ایجاد کرد که در آن همه شکوفا شوند. او معتقد است با رقابت کمتر هر یک از ما می‌توانیم معنا و هدف جدیدی پیدا کنیم، نیازهای مادی و عاطفی خود را برآورده کنیم و زندگی آرام‌تری داشته باشیم.

• کتاب نیلوفر و مرداب اثر تیچ نات هان راهب بودایی، معلم معنوی و مبارز صلح‌طلب ویتنامی است. او در این کتاب از راز خوشبختی صحبت کرده است و معتقد است اگر رنج را بپذیرید و از آن فرار نکنید می‌توانید به خوشبختی برسید. او با تمرین‌ها و توصیه‌های الهام‌بخش خود نشان می‌دهد که چطور می‌توان با ذهن‌آگاهی و شادی واقعی، به خوشبختی رسید.

• کتاب حسرت (در ستایش زندگی نازیسته) اثر آدام فیلیپس روانکاو مشهور است. حسرت کتابی متحول‌کننده دربارهٔ زندگی نازیسته است، زندگی‌ای که  در پَس ذهن‌مان آرزو می‌کنیم می‌توانستیم در آن زندگی کنیم و آنچه این زندگی‌های نازیسته می‌تواند به ما بیاموزد.