تخفیف های شگفت انگیز
مجله 30بوک
نظر خود را برای ما ثبت کنید
انتشارات ماهی منتشر کرد:
دکتر ویتبی هال پزشک چیره‌دست امریکایی به‌همراه همسر اندلسی خود کنستانسیا درهمسایگی موسیو پلوتنیکوف بازیگر سالخورده‌ی روس زندگی می‌کنند. دکتر ویتبی هال راوی داستان است و همان اول به خواننده اطلاع می‌دهد که با موسیو پلوتنیکوف در روز مرگش ملاقات کرده است؛ مرگی که اثری مخربی روی کنستانسیا می گذارد و دکتر به رابطه‌ی زنش و مرد روس مشکوک می شود. فوئنتس در این اثر همچون دیگر آثارش، مرزی بین واقعیت و خیال قائل نیست. کنستانسیا قصه‌ای بلند از مجموعه‌داستانی است که فوئنتس در سال 1990 منتشر کرد و در آن به شیوه‌های گذشته‌اش در داستان‌نویسی بازگشت. داستان، فضای اختناق قرن بیستم میلادی را نشان می‌دهد و به مهاجرت و پناهندگی که یکی از موضوعات چالش‌برانگیز انسان امروز است، نگاهی هستی‌شناختی دارد.
کارلوس فوئنتس در یازده نوامبر 1928 در پاناما متولد شد. پدرش، رافائل فوئنتس بوئتیگر، دیپلماتی مکزیکی بود و به‌همین‌خاطر کارلوس دوران کودکی‌اش را در کشورهای مختلف قاره‌ی آمریکا گذراند. چهارساله بود که پدرش به کار در سفارت مکزیک در ایالات متحده‌ی آمریکا مشغول شد. سال‌های دبستان را در واشنگتن دی‌سی گذراند. در سال‌های زندگی در واشنگتن اوضاع بر وفق مرادش بود تا این‌که در 1938 رئیس‌جمهوری وقت مکزیک، لاسارو کاردناس، دارایی شرکت‌های نفتی خارجی را ملی کرد و «بناگهان و به‌گونه‌ای شگفت‌انگیز، من آدم نجس مدرسه شدم.» در دوازده‌سالگی با خانواده‌اش به شیلی منتقل شد و در آنجا به دبیرستان رفت. سال‌های اقامتش در شیلی هم‌زمان بود با پیروزی کمونیست‌ها و سوسیالیست‌های شیلی در انتخابات ریاست‌جمهوری و او جنب‌وجوش سیاسی دموکراتیک‌ترین ملت آمریکای جنوبی را به‌چشم دید و همان‌جا به دیدگاه‌های سوسیالیستی گرایش یافت. در تمام سال‌هایی که در دوران کودکی و نوجوانی به‌دور از مکزیک زیست به خواست پدرش پیگیر فرهنگ و تمدن مکزیک بود. «پدرم مرا وامی‌داشت که تاریخ مکزیک را بخوانم و از نام‌ها و رؤیاها و شکست‌های مکزیک سر دربیاورم. آن‌روزها فکر می‌کردم مکزیک کشوری نابوده است که پدرم از خود درآورده تا خوراکی دیگر برای تخیل کودکانه‌ی من فراهم کند» و وقتی در شانزده‌سالگی برای نخستین‌بار به مکزیک رفت که در آنجا ماندگار شود هویت و زبان خود را جست‌وجو کرد. او در دانشگاه ملی مکزیکو در رشته‌ی حقوق تحصیل کرد. سپس در 1949-1950 به ژنو رفت و تحصیلات حرفه‌ای خود را در انستیتوی مطالعات عالی تکمیل کرد. از آن سال تا 1959 به مشاغل سیاسی پرداخت و البته ادبیات را نیز پی گرفت. اولین اثر ادبی‌اش در 1954 منتشر شد که مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه بود و نخستین رمانش، آنجا که هوا صاف است را در 1958 نوشت که شهرت و اعتبار فراوانی برایش به ارمغان آورد. فوئنتس پس از موفقیت آنجا که هوا صاف است مشاغل دیپلماتیکش را رها کرد و تمام‌وقت به نوشتن پرداخت. او در 1959 به هاوانا رفت و شاهد انقلاب کوبا بود و مقاله‌هایی در حمایت از فیدل کاسترو نوشت. در همین سال با ریتا ماسدو، بازیگر مکزیکی ازدواج کرد. در فاصله‌ی سال‌های 1959 تا 1962 نشریه‌ی ادبی معروف ال‌اسپکتادور را تأسیس کرد و دو رمان مرگ آرتمیو کروز و آئورا را نوشت. فوئنتس در 1975 تا 1977 در قامت سفیر مکزیک در فرانسه خدمت کرد و در اعتراض به انتصاب رئیس‌جمهوری سابق، گوستاوو دیاز اورداز به سفیری مکزیک در اسپانیا استعفا داد. همچنین در سال‌های پس از 1977 به تدریس در دانشگاه‌های مختلف از جمله پنسیلوانیا، کمبریج، هاروارد، پرینستون و کلمبیا پرداخت. در طول سال‌ها آثار برجسته‌ای از این نویسنده‌ی مکزیکی به‌جا مانده: مرگ آرتمیو کروز، آئورا، پوست انداختن، گرینگوی پیر، نبرد، درخت پرتقال، سر هیدرا و... عبدالله کوثری، مترجم آثار فوئنتس به فارسی در مقدمه‌ی کتاب از چشم فوئنتس می‌نویسد: «فوئنتس نویسنده‌ای است که توانسته از سرچشمه‌های گوناگون فرهنگ انسان در گذشته و حال سیراب شود، در فرهنگ و ادبیات ملت‌های بسیار کند‌و‌کاو کند و از هر یک خوشه‌ها برگیرد. با این‌همه، او در عین فرا رفتن از مرزهای ملی و منطقه‌ای نویسنده‌ای مکزیکی-امریکای لاتینی باقی مانده است.» کارلوس فوئنتس در 15 مه 2012 بر اثر خونریزی شدید داخلی درگذشت.
عبدالله کوثری، متولد همدان در آبان 1325، دوسه‌ساله بود که با خانواده‌اش به تهران مهاجرت کرد. او دبستان را در مدرسه‌ی نوبنیاد رازی گذراند و دبیرستان را در مدرسه‌ی البرز. اگرچه به ادبیات علاقه‌مند بود رشته‌ی طبیعی را برگزید، چون البرز به‌خاطر کمبود داوطلب رشته‌ی ادبی را برداشته بود. پس از اتمام دوره‌ی دبیرستان در دانشگاه ملی اقتصاد خواند و ادبیات را به‌صورت شخصی پی گرفت.
دیدار برادر و خواندن زبان انگلیسی انگیزه‌های کوثری برای سفر به اروپا بود. او در 1351 به پاریس رفت و یک ماه بعد آنجا را به قصد لندن ترک کرد. یک سال و چند ماه اقامت در لندن منجر به آموختن زبان انگلیسی شد: «بنیان زبان من آنجا گذاشته شد.»
پس از بازگشت از اروپا کتاب دکترین کیسینجر-نیکسون را با کمک مهدی تقوی ترجمه و در نشر توس منتشر کرد. در همان سال‌ها در کتابخانه‌ی دانشگاه ملی مشغول به کار شد. کار در این کتابخانه فرصت و شرایط مطالعه و تمرین ترجمه را برایش مهیا کرد.
در سال‌های منتهی به انقلاب اسلامی به پیشنهاد داریوش آشوری در انتشارات دانشگاه صنعتی به کار ویرایش پرداخت. تا 1356 در این انتشارات با کسانی همچون احمد بیرشک، منوچهر بزرگمهر، سروش حبیبی و سهراب بهداد همکار بود. در این دوره کار ترجمه‌ی صنعت و امپراتوری را آغاز کرد که اولین اثر ترجمه‌شده از اریک هابسبام است.
کوثری در سال‌های پس از انقلاب به کار ویرایش پرداخت و در ضمن ترجمه هم می‌کرد: «ترجمه‌های خودم را هم از آن به بعد جدی گرفتم. یعنی فهمیدم که از این به بعد باید با این کار زندگی کنم.» او پس از ازدواج به مشهد مهاجرت کرد: «دیدم بهترین وقت است که در بروم. تهران هیچ‌چیز به من نمی‌داد.» در مشهد در انتشارات آستان قدس کار می‌کرد.
او در این سال‌ها به دور از هیاهوی تهران گنجینه‌ای از آثار ادبی آمریکای لاتین را ترجمه کرده: «گزینش ادبیات آمریکای لاتین به این دلیل بود که دیدم این نویسندگان سبک و حرفی تازه دارند و درعین حال شــاعرانگی سبک و سخن بعضی هاشان مثل فوئنتس یا آستوریاس و روئاباستوس مرا شیفته کرد.» کار سترگ دیگر کوثری ترجمه‌ی تراژدی‌های یونانی، آثار آیسخولوس و سنکا است. کوثری جسته‌وگریخته آثاری در حوزه‌های دیگر نیز ترجمه کرده که از جمله‌ی آنها می‌توان به ریشه‌های رومانتیسم، زندگی‌نامه‌ی آیزایا برلین، کلنل پسیان، ایران، جامعه‌ی کوتاه‌مدت و... اشاره کرد
فروشگاه اینترنتی 30بوک
نشر ماهی
در این کتاب والتر بنیامین با چمدان ظاهر می‌شود...
اثر کوتاهی از فوئنتس درباره هنر،تبعید، خیال