آنتیگونه سوفوکلس

انتشارات شب خيز منتشر کرد:
ماجرا از دیدار تصادفی برشت با هانس کوریل در زوریخ آغاز شد. کوریل گرداننده ی تئاتر شهرستان کوچکی به نام خور در سوئیس بود. و برشت هم که پس از شکست آلمان نازی در جنگ جهانی دوم، از تبعید آمریکا بازگشته، اما هنوز اجازه ی اقامت در آلمان تحت اشغال را نداشت - در سوئیس منتظر پروانه ی بازگشت به وطن بود. کوریل - مدیر تئاتر خور - به همکاری با برشت اظهار علاقه کرد و یک دستچین متن به عنوان بستر همکاری پیشنهاد داد: آنتیگونه ی سوفوکلس، قدر اثر راسین، مکبث نوشته ی شکسپیر و همچنین دو متن ننه دلاور و فرزندانش و یوهانای مقدس سلاخ خانه ها از خود برشت.
برشت به دلایل مختلف آنتیگونه را برگزید: موضوع روز آمد بود و ویژگی های شکلی متن (همسرایان، صورتک ها، قاصد) ابزار مناسبی برای فاصله گذاری - برجسته کردن تمایز میان نقش و بازیگر - در اختیارش می گذاشت ضمن اینکه عروض مورد استفاده ی هولدرلین با تکنیک «شعر قافیه با اوزان نامرتب» برشت سنخیت داشت. برشت در یادداشت های روزانه اش( 16 دسامبر 1947 )نوشت که اقتباس را در بازه ی بسیار کوتاه 30 نوامبر تا 12 دسامبر باز سروده: «احتمالا بازگشت به فضای آلمانی زبان است که مرا در این کار پیش می راند.» پنج هفته پس از اتمام سرایش، روز 17 ژانویه 1948 تمرین را آغاز کردند و نمایش - به رغم اختلاف نظرهای برشت و کوریل - در 15 فوریه 1948 بر صحنه جان
گرفت. نقش آنتیگونه را هلنه وایگل همسر دوم برشت بازی می کرد و صحنه را کاسپر نهر طراحی کرده بود.
فروشگاه اینترنتی 30بوک