هیچ بخشی از ما بد نیست

انتشارات بينش نو منتشر کرد:
آیا فقط یک «من» وجود دارد؟ به ما آموخته‌اند که فقط یک هویت داریم و وقتی نمی‌توانیم صداهای درونی‌مان را کنترل کنیم تا با آن شخص آرمانی‌ای که باید باشیم مطابقت کند، احساس ترس و شرم وجودمان را فرا می‌گیرد.
اما تحقیقات ریچارد شوارتس این نظریه تک ذهنی را به چالش کشیده است. او اعتقاد دارد همه ما با ذهن‌های متعدد _ یا بخش‌های متعدد _ به دنیا می‌آییم. این بخش‌ها تخیلی یا نمادین نیستند، بلکه افرادی هستند که در حکم یک خانواده درونی در ما وجود دارند و کلید شفا و شادی ما در احترام گذاشتن، درک کردن و دوست داشتن تک تک این بخش هاست. شوارتس معتقد است که بخش‌های ما گاهی می‌توانند آسیب رسان باشند، اما زمانی که بتوانیم باری را که روی شانه آن‌ها سنگینی می‌کند زمین بگذاریم، خوبیِ ذاتی‌شان بازمی گردد. اگر یاد بگیریم همه بخش‌های درونی‌مان را دوست داشته باشیم، آن وقت می‌توانیم همه مردم را هم دوست داشته باشیم و این نقطه شروع شفای کل دنیاست.
«در دنیای درونی‌ام، با غیظ کشنده، با شرم، وحشت، افسردگی، دردها، حسرت‌ها، حقارت‌ها و سوگ مواجه شدم. علاوه بر این بخش‌های «تاریک» و «بد» که می‌خواستند من را به الگوهای تکراری و عادت‌های دردناک مجبور کنند، بخش‌های «روشن» و «خوبی» هم وجود داشت که برای ابراز وجود نیازمند کمی شجاعت از طرف من بود: مانند بخش‌های سخاوتمند، هوشمند، راهبر، بااستعداد، حساس و همدل.
گفت‌وگو با بعضی بخش‌ها راحت است. بعضی بخش‌ها احساس خطر بیشتری می‌کنند و درآغوش‌کشیدن آن‌ها دلهره‌آور است. هرچه در سیستم خانوادۀ درونی دیک شوارتس عمیق‌تر شدم، حرف‌ها و آموزه‌هایش در نظرم درست‌تر و نجات‌بخش‌تر می‌رسید. هر بخش، هرچقدر هم که اعمالش ناخوشایند و پنهان و گیج‌کننده یا دردناک باشد، بهترین نیت‌ها را دارد و پیام‌های مفیدی به من می‌فرستد.
بدون استثناء هر بخش، فارغ از اینکه تبعیدشده باشد یا مدیر یا آتش‌نشان، بینش‌های مهربانانه و خردمندانه‌ای از یک «خود» والاتر به من عرضه می‌کند، البته به شرط اینکه من برای بودن در کنار آن‌ها زمان بگذارم. »(قسمتی از کتاب)
فروشگاه اینترنتی 3بوک