دکتر ژیواگو (2جلدی)

بوریس لئانیدویچ پاسترناک در 29 ژانویهٔ 1890 در مسکو به دنیا آمد. پدرش نقاش بود و مادرش نوازنده‌ٔ پیانو، به این ترتیب از کودکی‌ در هنر غرق شد. نقاشان، موسیقی‌دانان و نویسندگان به خانه‌ٔ آن‌ها رفت‌وآمد داشتند، پاسترناک در کودکی نقاشی را فرا گرفت. سپس تحت تأثیر موسیقیدان بزرگ روس، اسکریابین، در سیزده‌سالگی شیفتهٔ موسیقی شد. ولی در سال 1909 مشغول تحصیل در دپارتمان فلسفهٔ دانشکدهٔ تاریخ و فلسفهٔ دانشگاه مسکو شد.برای ادامه تحصیل در رشتهٔ فلسفه راهی آلمان شد و در دانشگاه ماربورگ به تحصیل پرداخت. در تحصیلش موفق هم بود، ولی همان‌طور که قبلاً با موسیقی وداع کرده بود، حالا فلسفه را نیز کنار گذاشت. شیفتگی جدید پاسترناک شعر بود، در محافل ادبی و هنری سمبولیستی مسکو شرکت می‌‌کرد. در 1914 وارد گروه فوتوریستی سانتریفوژ شد، در همین سال نخستین کتاب شعرش به نام «همزاد در ابرها» منتشر شد. شعر دیگر رسالت او شده بود، شالودهٔ او و سرنوشتش شعر هم عطش او به موسیقی را سیراب می‌کرد و هم علاقه‌اش به فلسفه را. «خواهر من،‌ زندگی» سال 1922 در برلین منتشر شد و خیلی زود تبدیل به اثری مهم در ادبیات روس شد. بیشتر شعرهایش را تا سال 1932 سرود و پس از آن از اجتماع کناره گرفت. او یکی از هنرمندان تحت تعقیب رژیم استالین بود و برای همین انتشار آثارش محدود شد و در این دوران خود را وقف ترجمۀ ادبیات از زبان‌های دیگر کرد. ترجمۀ پاسترناک از نمایشنامه‌های مهم مانند نمایشنامه‌های گوته، شیلر و شکسپیر همچنان در بین مخاطبان روسی محبوب است. پاسترناک در سال 1958 جایزۀ نوبل ادبیات را دریافت کرد، رویدادی که به شدت خشم حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی را برانگیخت و او را مجبور به رد این جایزه کردند. سال‌ها بعد پسرش به جای او و از طرف پدرش این جایزۀ نوبل ادبیات را پذیرفت. او از دولت تقاضای اجازۀ اقامت در روسیه کرد و تا زمان مرگش در تبعید و در مستعمرۀ هنرمندان خارج از مسکو زندگی کرد.